shuāi fú
shuāi jié
shuāi xī
shuāi wěi
shuāi tǒng
shuāi luàn
shuāi chǐ
shuāi cū
shuāi xī
shuāi chí
shuāi luò
shuāi gòu
shuāi léi
shuāi shuāi
shuāi dùn
shuāi fèi
shuāi jué
shuāi rǒng
shuāi chà
shuāi gē
shuāi bì
shuāi zhàng
shuāi lí
shuāi zhài
shuāi qiàn
shuāi xiǔ
shuāi sà
shuāi tiáo
shuāi tuí
shuāi dài
shuāi chéng
cuī dié
shuāi lèi
shuāi nié
shuāi tì
shuāi duò
shuāi wáng
shuāi nián
shuāi bái
shuāi wǎn
shuāi dé
shuāi yì
shuāi sǔn
shuāi mài
shuāi zhèng
shuāi xiè
shuāi shén
shuāi hào
shuāi jiàn
shuāi zhǐ
shuāi ěr
shuāi cuī
shuāi mò
shuāi zhēng
shuāi mí
shuāi jié
shuāi yán
shuāi xǐ
shuāi miù
shuāi báo
shuāi qì
shuāi è
shuāi péng
shuāi kùn
shuāi cuì
shuāi fēn
shuāi bì
shuāi tuì
shuāi yī
shuāi mǎng
shuāi xù
shuāi cū
shuāi ruò
shuāi rèn
shuāi huáng
shuāi miǎn
shuāi líng
shuāi jì
shuāi fá
shuāi wěi
shuāi sè
shuāi cuì
shuāi bìn
shuāi shǎo
shuāi wàng
shuāi ān
shuāi rán
shuāi má
shuāi cán
shuāi xiē
shuāi bài
shuāi hào
shuāi cì
shuāi nǚ
shuāi cháng
shuāi zǎi
shuāi líng
shuāi nuò
shuāi bèi
shuāi jiǎn
shuāi yōng
shuāi juàn
shuāi qī
shuāi kū
shuāi chèn
shuāi bìng
shuāi hóng
shuāi jiàn
shuāi lǎo
shuāi wēi
shuāi lǎn
shuāi jiǎn
shuāi biàn
shuāi lí
shuāi lóng
shuāi jié
shuāi liè
shuāi mò
shuāi cǎo
shuāi lòu
shuāi bà
shuāi tì
shuāi dēng
shuāi pí
shuāi jǔ
shuāi zhèng
shuāi duò
shuāi dì
shuāi mào
shuāi gě
shuāi mù
tóu mù
zhāo mù
mái mù
suì mù
lái mù
chí mù
lún mù
wǎn mù
shuāi mù
qiū mù
chén mù
yǔ mù
zǎo mù
hūn mù
yōu mù
shāng mù
bó mù
qióng mù
yī mù
tuì mù
xī mù
dà mù
nián mù
luò mù
sān mù
chǐ mù
pí mù
rì mù
míng mù
mò mù
rù mù
bī mù
jiāo mù
qī mù
dàn mù
pò mù
cháng mù
jiā mù
zhòu mù
shāng mù
wǎn mù
xiàng mù
xián mù
chuí mù
chén mù
⒈ 亦作“衰莫”。迟暮。比喻晚年。
引南朝宋鲍照《拟古》诗之四：“幼壮重寸阴，衰暮反轻年。”
唐韩愈《除官赴阙至江州寄鄂岳李大夫》诗：“少年乐新知，衰暮思故友。”
明刘基《漫成》诗之八：“良辰不再得，衰莫欲如何？”
清顾炎武《与友人论门人书》：“伏承来教，勤勤恳恳，閔其年之衰暮，而悼其学之无传，其为意甚盛。”
衰老。
1. 事物发展转向微弱：衰微。衰弱。衰老。盛（shèng ）衰。兴（xīng ）衰。
暮读音：mù暮mù(1)（名）傍晚：～色｜朝三～四。(2)（形）（时间）将尽；晚：～春｜～年。