shuāi jié
cuī dié
shuāi yī
shuāi nián
shuāi lí
shuāi xī
shuāi líng
shuāi xiē
shuāi jiàn
shuāi wěi
shuāi miǎn
shuāi dēng
shuāi chí
shuāi fá
shuāi hóng
shuāi huáng
shuāi liè
shuāi jué
shuāi sà
shuāi bái
shuāi jiàn
shuāi jǔ
shuāi dé
shuāi jiǎn
shuāi duò
shuāi gē
shuāi xù
shuāi cuī
shuāi wáng
shuāi lǎo
shuāi hào
shuāi cuì
shuāi miù
shuāi qì
shuāi nié
shuāi xī
shuāi duò
shuāi tuí
shuāi cán
shuāi lí
shuāi lèi
shuāi chà
shuāi tì
shuāi ruò
shuāi yán
shuāi wěi
shuāi kū
shuāi mù
shuāi yì
shuāi léi
shuāi mò
shuāi líng
shuāi bà
shuāi tì
shuāi rǒng
shuāi fú
shuāi lóng
shuāi fēn
shuāi gòu
shuāi pí
shuāi tǒng
shuāi wǎn
shuāi tiáo
shuāi ěr
shuāi ān
shuāi chéng
shuāi nǚ
shuāi bì
shuāi wàng
shuāi dài
shuāi mài
shuāi gě
shuāi rán
shuāi hào
shuāi mò
shuāi bèi
shuāi bài
shuāi yōng
shuāi cháng
shuāi cū
shuāi qiàn
shuāi è
shuāi jié
shuāi chǐ
shuāi juàn
shuāi jié
shuāi shǎo
shuāi shuāi
shuāi zhàng
shuāi wēi
shuāi lòu
shuāi xiè
shuāi zhēng
shuāi zhèng
shuāi lǎn
shuāi mào
shuāi qī
shuāi sè
shuāi sǔn
shuāi cǎo
shuāi cū
shuāi bì
shuāi zhǐ
shuāi bìn
shuāi zǎi
shuāi chèn
shuāi jiǎn
shuāi biàn
shuāi fèi
shuāi bìng
shuāi tuì
shuāi mí
shuāi báo
shuāi cì
shuāi zhài
shuāi kùn
shuāi rèn
shuāi cuì
shuāi shén
shuāi jì
shuāi luàn
shuāi luò
shuāi péng
shuāi dùn
shuāi má
shuāi zhèng
shuāi xǐ
shuāi nuò
shuāi dì
shuāi xiǔ
shuāi mǎng
lián peng
hán péng
sāng péng
piāo péng
sān péng
fēi péng
jīng péng
bìn péng
shuāi péng
piāo péng
duǎn péng
yǔ péng
jiǎn péng
yān péng
shén péng
hāo péng
kū péng
zhuǎn péng
píng péng
tiān péng
gū péng
qiū péng
bèi péng
jiǎn péng
juàn péng
fēi péng
biān péng
shuò péng
shā péng
diāo péng
qīng péng
fāng péng
duàn péng
lì péng
dà péng
diāo péng
⒈ 枯萎的蓬草。
引唐李白《古风》之二八：“华鬢不耐秋，颯然成衰蓬。”
唐卢纶《潞府崔功曹峒长林司空丞曙俱谪远方余以摇落之时对书增叹因呈河中郑仓曹畅参军昆季》诗：“鬢似衰蓬心似灰，惊悲相集老相催。”
1. 事物发展转向微弱：衰微。衰弱。衰老。盛（shèng ）衰。兴（xīng ）衰。
蓬读音：péng蓬péng(1)（动）蓬松：～着头。(2)（名）飞蓬；草本植物；叶子边缘有锯齿；花白色。(3)（量）用于枝叶茂盛的花草：一～凤尾竹。