dùn duàn
dùn chǔ
dùn duàn
dùn yǔ
dùn jiàn
dùn yáng
dùn hū
dùn jìn
dùn zǔ
dùn liè
dùn zhù
dùn cuì
dùn bì
dùn wěi
dùn wò
dùn yòng
dùn fàng
dùn fú
dùn sǎng
dùn hùn
dùn zú
dùn léi
dùn jù
dùn yè
dùn lún
dùn shǒu
dùn pú
dùn zhèng
dùn dòu
dùn hào
dùn jiǎo
dùn jì
dùn rèn
dùn hàn
dùn zuó
dùn wǎng
dùn jiē
dùn xiē
dùn le
dùn pǐ
dùn xùn
dùn kǒu
dùn hàn
dùn pèi
dùn kuī
dùn rán
dùn mù
dùn bǎo
dùn shēn
dùn cuò
dùn è
dùn fú
dùn yì
dùn duàn
dùn fèi
dùn pāi
dùn tuō
dùn mén
dùn è
dùn jiě
dùn luò
dùn ěr
dùn qì
dùn cì
dùn bǎo
dùn chí
dùn qǔ
dùn cuò
dùn bǐ
dùn gōng
dùn jué
dùn fǎ
dùn jī
dùn jǐ
dùn zú
dùn bèi
dùn yīng
dùn fàn
dùn lǎo
dùn zhì
dùn gǔ
dùn lù
dùn xià
dùn bì
dùn shí
dùn yǔ
dùn zhōu
dùn dùn
dùn dāo
dùn zhuàng
dùn sù
dùn huō
dùn jué
dùn wù
dùn wán
dùn hé
dùn kāi
dùn è
dùn chí
dùn xiǔ
dùn shuō
dùn chuǎn
dùn rǎo
dùn mèi
dùn qì
dùn fáng
dùn bì
dùn dì
dùn dǎng
dùn kùn
dùn kōng
dùn jí
dùn jiǎ
dùn rù
dùn shè
dùn tā
dùn lǚ
dùn bīng
dùn jì
dùn shuāi
dùn duó
dùn lì
dùn bó
dùn kè
dùn yān
dùn dì
dùn xiāo
dùn diē
dùn jiāng
dùn rǔ
dùn jiào
dùn jūn
dùn zhěng
dùn liú
dùn piě
dùn guān
dùn cuì
xiāo yáng
jīng yáng
chuí yáng
huáng yáng
kū yáng
pān yáng
zhū yáng
gōng yáng
chuān yáng
pú yáng
hóng yáng
chì yáng
yóu yáng
háng yáng
mì yáng
dùn yáng
xiǎng yáng
shé yáng
yí yáng
zhǎng yáng
táo yáng
shuǐ yáng
duàn yáng
wáng yáng
qīng yáng
shān yáng
bái yáng
cháng yáng
sān yáng
⒈ 明代金陵名妓顿文、杨玉香的并称。 顿文，字小文，琵琶顿老之孙女，善鼓琴； 杨玉香，善琵琶。参见“顿老”。
引清王士禛《秦淮杂诗》：“旧院风流数顿杨，梨园往事泪沾裳。”
1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。
杨读音：yáng杨(1)（名）杨树；落叶乔木；叶子互生；卵形或卵状披针形；柔荑花序；种类很多；有银白杨、毛白杨、小叶杨。(2)（名）（Yánɡ）姓。