gēng tún
gēng fá
gēng suō
gēng dì
gēng nòu
gēng chán
gēng yōng
gēng zhù
gēng sǒu
gēng méng
gēng zhàn
gēng lí
gēng chú
gēng shì
gēng lěi
gēng zhí
gēng jiè
gēng fān
gēng dú
gēng tán
gēng pán
gēng zuò
gēng fǎng
gēng zhòng
gēng dào
gēng zhù
gēng zhí
gēng chē
gēng sāng
gēng shē
gēng tián
gēng lì
gēng liǎn
gēng jí
gēng yún
gēng jù
gēng fù
gēng chóu
gēng zhú
gēng rén
gēng shē
gēng yān
gēng shēn
gēng jià
gēng yán
gēng chù
gēng fā
gēng qì
gēng cán
gēng lǒng
gēng lí
gēng záo
gēng huò
gēng kěn
gēng yú
gēng chú
gēng yún
gēng yì
gēng diào
gēng yōu
gēng nú
gēng zhī
gēng liáo
gēng huò
gēng jí
gēng fū
gēng nán
gēng nóng
gēng guàn
gēng xué
gēng tóng
gēng xiè
gēng sè
gēng mù
gēng niú
gēng dú
gēng shì
jia yōng
chōu yōng
rì yòng
shū yōng
mǎi yōng
gēng yōng
fù yōng
gù yōng
guǐ yòng
lìn yōng
huí yòng
lǎo yòng
mài yōng
bàn yōng
nǚ yōng
xiāng yòng
kè yōng
jù yòng
bǎo yōng
xíng yōng
mǎ yòng
yuè yòng
bāng yōng
fàn yōng
sī yōng
cūn yōng
gù yōng
⒈ 种田做工。
引《后汉书·循吏传·孟尝》：“尝既不得进，乃载乡民船夜遁去。隐处穷泽，身自耕佣。”
⒉ 佣工。
引宋王安石《浪淘沙令》词：“伊吕两衰翁，歷遍穷通，一为钓叟一耕佣。”
耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。
佣读音：yōng,yòng[ yōng ]1. 雇用，受雇用：雇佣。佣工。佣耕。
2. 受雇用的人：女佣。