gēng lěi
gēng tóng
gēng lǒng
gēng mù
gēng guàn
gēng dì
gēng zhù
gēng xiè
gēng kěn
gēng rén
gēng tán
gēng zhú
gēng yán
gēng suō
gēng méng
gēng lì
gēng pán
gēng zuò
gēng tián
gēng fān
gēng jià
gēng shē
gēng chù
gēng yì
gēng jí
gēng yún
gēng chán
gēng cán
gēng chóu
gēng záo
gēng yún
gēng huò
gēng sǒu
gēng yān
gēng jù
gēng nú
gēng shē
gēng sè
gēng fǎng
gēng nòu
gēng zhàn
gēng chē
gēng jiè
gēng zhí
gēng nóng
gēng sāng
gēng dú
gēng shēn
gēng lí
gēng fù
gēng nán
gēng yōu
gēng fū
gēng tún
gēng dào
gēng yú
gēng xué
gēng diào
gēng liǎn
gēng shì
gēng huò
gēng zhī
gēng qì
gēng zhù
gēng chú
gēng yōng
gēng chú
gēng niú
gēng liáo
gēng zhòng
gēng dú
gēng fá
gēng zhí
gēng fā
gēng lí
gēng jí
gēng shì
jī zhù
gēng zhù
jiāo zhù
gōng zhù
chuān zhù
běn zhù
bǎn zhù
bēi zhú
dùn zhù
chuàng zhù
hù zhù
chā zhù
bǔ zhù
xiū zhù
gòu zhù
bǎn zhù
wò zhù
guàn zhù
xiǎo zhù
yíng zhù
wō zhù
diào zhù
jiàn zhù
yí zhù
jī zhù
jià zhù
yán zhù
cāo zhù
chōng zhù
⒈ 耕地筑场。多泛指农事。
引唐柳宗元《送表弟吕让将仕进序》：“不目小民农夫耕筑之倦苦，不耳呼怨，而独粹然怜天下之穷甿。”
耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。
筑读音：zhù,zhú[ zhù ]1. 捣土的杵：“项王伐齐，身负板筑，以为士卒先”。
2. 建造，修盖：修筑。建筑。构筑。
3. 居室：“畏人成小筑，褊性合幽栖”。
4. 古代弦乐器，形似琴，有十三弦。演奏时，左手按弦的一端，右手执竹尺击弦发音。