gēng niú
gēng suō
gēng zhù
gēng liǎn
gēng dào
gēng shē
gēng kěn
gēng rén
gēng diào
gēng zuò
gēng jiè
gēng xiè
gēng zhú
gēng yún
gēng zhī
gēng shē
gēng guàn
gēng tún
gēng yán
gēng shì
gēng jí
gēng méng
gēng lì
gēng fǎng
gēng chú
gēng shēn
gēng pán
gēng tián
gēng yān
gēng sè
gēng shì
gēng chù
gēng záo
gēng nòu
gēng zhòng
gēng dú
gēng fá
gēng qì
gēng nán
gēng zhí
gēng zhí
gēng sāng
gēng jù
gēng tóng
gēng nú
gēng sǒu
gēng yú
gēng lí
gēng chē
gēng tán
gēng cán
gēng lǒng
gēng yún
gēng zhàn
gēng liáo
gēng lí
gēng jià
gēng zhù
gēng xué
gēng yì
gēng fā
gēng chóu
gēng fū
gēng fù
gēng huò
gēng jí
gēng huò
gēng chú
gēng mù
gēng yōu
gēng chán
gēng dì
gēng nóng
gēng lěi
gēng fān
gēng yōng
gēng dú
jiāo guàn
yōng guàn
yíng guàn
jìn guàn
hán guàn
zhēn guàn
tí guàn
chūn guàn
cì guàn
yān guàn
qí guàn
wò guàn
qiū guàn
gēng guàn
chú guàn
fán guàn
yá guàn
pēn guàn
dī guàn
diàn guàn
jiàng guàn
yíng guàn
shū guàn
jǐng guàn
liú guàn
jiāo guàn
zhí guàn
pái guàn
jī guàn
dào guàn
màn guàn
cóng guàn
dōng guàn
gài guàn
⒈ 耕种灌溉。
引清唐甄《潜书·独乐》：“唐子从其父避于南洲，有田一顷，有圃五亩，有竹延山三里。父食鸡豕，奴牧羊耕灌。”
耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。
灌读音：guàn灌guàn(1)（动）浇；灌溉：引水～田。(2)（动）倒进去或装进去（多指液体、气体或颗粒状物体）：～了一瓶热水｜风雪呼呼～进门来｜那响亮的声音直往他耳朵里～。(3)（动）指录音：～唱片。