péng huì
péng fēn
péng cóng
péng zhí
péng yín
péng bǐ
péng shàn
péng yǐn
péng hǎo
péng gù
péng xiào
péng chóu
péng ài
péng tóu
péng yóu
péng jiǔ
péng dǎng
péng xīng
péng zān
péng zhī
péng jiā
péng rén
péng chōng
péng bèi
péng chóu
péng xī
péng lèi
péng péng
péng dǔ
péng chóu
péng chǐ
péng liáo
péng qī
péng shān
péng yàn
péng shé
péng jiān
péng lǚ
péng sī
péng jiù
péng huǒ
péng shí
péng yǒu
péng chái
péng xì
péng huáng
péng kěn
péng tú
péng yà
péng jiǎ
péng xīn
péng yì
péng bāng
péng cáo
péng fù
péng xié
péng lái
péng yuán
péng bàn
péng zūn
péng yàn
péng liáo
péng shān
péng gōng
⒈ 朋辈。
引南朝梁陆倕《为息缵谢敕赐朝服启》：“姻族移听，朋儕改瞩。”
唐元稹《痁卧闻幕中诸公徵乐会饮》诗：“鈿车迎妓乐，银翰屈朋儕。”
《初刻拍案惊奇》卷四：“因为潘将军失却玉念珠，无处访寻，却是他与朋儕作戏，取来挂在慈恩寺塔院相轮上面。”
鲁迅《华盖集·“公理”的把戏》：“以人论，我与王桐龄、李顺卿虽曾在西安点首谈话，却并不当作朋侪。”
同辈的朋友。
朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。
侪读音：chái侪chái（名）〈书〉同辈；同类的人：～辈。