péng chóu
péng gù
péng xiào
péng xié
péng shān
péng sī
péng jiān
péng chǐ
péng ài
péng dǔ
péng qī
péng xīn
péng bāng
péng chóu
péng lái
péng huì
péng yì
péng huáng
péng fēn
péng lǚ
péng shàn
péng yǐn
péng jiǎ
péng péng
péng dǎng
péng huǒ
péng tú
péng yǒu
péng gōng
péng jiā
péng shé
péng shān
péng yóu
péng liáo
péng xì
péng chóu
péng bèi
péng bǐ
péng yàn
péng yín
péng hǎo
péng xī
péng cóng
péng shí
péng yàn
péng kěn
péng bàn
péng tóu
péng fù
péng zūn
péng jiù
péng xīng
péng chái
péng lèi
péng yuán
péng zān
péng rén
péng zhī
péng cáo
péng yà
péng chōng
péng zhí
péng liáo
péng jiǔ
hǒu xiào
mù xiào
lǎng xiào
zuò xiào
luán xiào
hǔ xiào
yín xiào
háo xiào
màn xiào
cháng xiào
hǎi xiào
bēi xiào
fěng xiào
péng xiào
kuáng xiào
fèng xiào
huān xiào
yín xiào
hū xiào
sī xiào
gē xiào
xuān xiào
qiū xiào
háo xiào
dú xiào
dēng xiào
tán xiào
póu xiào
mìng xiào
tún xiào
jiào xiào
⒈ 齐声呼啸。
引唐刘恂《岭表录异》卷上：“篙工、贾客五十餘人，遂齐将弓弩枪剑以敌之，果射倒二野叉，即舁拽朋啸而遁。”
朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。
啸读音：xiào1.（人）撮口发出长而清脆的声音；打口哨：登高长～。
2.（禽兽）拉长声音叫：虎～。鸟～。
3.泛指发出长而尖厉的声音：风～。飞机尖～着飞过顶空。