lán dùn
lán shān
lán láo
lán zòng
lán bān
lán gàn
lán cán
lán yí
lán shān
lán dān
lán jiàn
lán lí
lán zhē
lán yì
lán xī
lán de
lán shǔ
lán shān
lán shān
lán sàn
lán wěi
lán rù
lán chū
lán dān
lán hú
lán dào
lán quān
lán jié
lán yǔ
lán bān
màn hú
gǔ hú
bá hú
yē hú
zhōng hú
mí hú
zá hú
lán hú
bǎn hú
zhuì hú
lín hú
jiǔ hú
tí hú
wǔ hú
zī hú
má hú
xuán hú
mó hú
rán hú
fēng hú
zhū hú
féi hú
shì hú
qǐ hú
diāo hú
chán hú
ān hú
shān hú
xùn hú
dà hú
pō hú
jī hú
bào hú
qiū hú
sì hú
èr hú
màn hú
chóu hú
láng hú
màn hú
yuǎn hú
hán hú
nì hú
jiàn hú
qiāng hú
jiāo hú
dǐng hú
lóng hú
hé hú
dōng hú
kuài hú
yún hú
shāng hú
chuí hú
zuó hú
xī hú
pān hú
hú hú
diāo hú
lǐng hú
xuán hú
fēng hú
jīng hú
zǐ hú
jiǎ hú
jié hú
ào hú
gāo hú
hán hú
hán hú
sān hú
lú hú
fén hú
diāo hú
chái hú
⒈ 鱼名。
引清俞樾《右台仙馆笔记》卷七：“阑胡，亦名弹涂，海滨小鱼也。形如鰍，长二三寸，潮退跳掷泥涂，无虑数千万头。”
阑lán(1)同“栏”。(2)同“拦”。阑lán（动）〈书〉将尽：岁～｜夜～人静。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。