dīng dāng
dīng lán
dīng māo
dīng fù
dīng qióng
dīng gōng
dīng dōng
dīng shāo
dīng shēn
dīng dōng
dīng nán
dīng yín
dīng duì
dīng jiān
dīng tóu
dīng shé
dīng kè
dīng sì
dīng zhì
dīng wēng
dīng wèi
dīng nián
dīng lián
dīng jiàng
dīng mǐ
dīng líng
dīng luò
dīng xié
dīng jī
dīng bù
dīng chǒu
dīng nǚ
dīng fū
dīng kuài
dīng xī
dīng cáo
dīng líng
dīng yōu
dīng zhǔ
dīng liáng
dīng hù
dīng zǐ
dīng wū
dīng zé
dīng jí
dīng zì
dīng jiǎ
dīng hài
dīng bǐng
dīng juàn
dīng yì
dīng nú
dīng dǎo
dīng sāi
dīng cè
dīng níng
dīng qián
dīng yè
dīng bà
dīng lǎo
dīng dàng
dīng diǎn
dīng shū
dīng zhōng
dīng dāng
dīng bù
dīng lì
dīng shí
dīng mǎo
dīng yáo
dīng kēng
dīng wèi
dīng hài
dīng kǒu
dīng jì
dīng rén
dīng chǎn
dīng lì
dīng bà
dīng fāng
dīng xiāng
dīng wán
dīng dīng
dīng chén
dīng chén
dīng bì
dīng lì
dīng tián
dīng líng
dīng bā
dīng qiáng
dīng qī
dīng líng
dīng zhuàng
⒈ 良种牛。
引《艺文类聚》卷九四引汉桓谭《新论》：“夫畜生贱也，然有尤善者，皆见记识。故马称驊騮驥騄，牛誉郭椒丁櫟。”
1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。
栎读音：lì,yuè[ lì ]1. 落叶乔木，叶子长椭圆形，结球形坚果，叶可喂蚕；木材坚硬，可制家具，供建筑用，树皮可鞣皮或做染料。亦称“麻栎”、“橡”；通称“柞树”。
2. 〔栎社村〕地名，地处浙江省宁波市鄞州区石碶街道中部；宁波栎社国际机场。
[ yuè ]1. 〔栎阳〕地名，在中国陕西省。
2. （櫟）