dīng shé
dīng líng
dīng māo
dīng xī
dīng mǐ
dīng yáo
dīng kè
dīng zhì
dīng dōng
dīng jiǎ
dīng wèi
dīng zǐ
dīng nǚ
dīng zhuàng
dīng níng
dīng qiáng
dīng zì
dīng liáng
dīng chén
dīng tóu
dīng fāng
dīng hù
dīng sì
dīng shū
dīng yōu
dīng dīng
dīng bù
dīng wū
dīng qī
dīng tián
dīng wán
dīng bà
dīng lì
dīng chǎn
dīng jī
dīng xiāng
dīng bǐng
dīng lì
dīng bù
dīng rén
dīng yín
dīng lì
dīng diǎn
dīng shāo
dīng líng
dīng lán
dīng yè
dīng shēn
dīng nú
dīng dāng
dīng lǎo
dīng zhǔ
dīng chén
dīng jiān
dīng wèi
dīng kuài
dīng cè
dīng dōng
dīng dǎo
dīng duì
dīng hài
dīng dàng
dīng qián
dīng nán
dīng sāi
dīng dāng
dīng fù
dīng kǒu
dīng cáo
dīng jì
dīng líng
dīng luò
dīng jiàng
dīng chǒu
dīng yì
dīng shí
dīng juàn
dīng bì
dīng xié
dīng hài
dīng qióng
dīng bà
dīng nián
dīng jí
dīng mǎo
dīng gōng
dīng lián
dīng líng
dīng zhōng
dīng zé
dīng fū
dīng bā
dīng kēng
dīng wēng
xiàn fù
chē fù
gòng fù
jūn fù
bié fù
xiāng fù
bào fù
gòng fù
yáo fù
sù fù
dīng fù
bǎi fù
bō fù
bì fù
fú fù
suàn fù
shū fù
fēng fù
cái fù
zhǐ fù
gé fù
gǔ fù
xiǎo fù
bǐng fù
jiǔ fù
sāo fù
guān fù
xiū fù
cóng fù
yáo fù
juān fù
shì fù
qīng fù
xiū fù
rǒng fù
zhòng fù
cǎo fù
rǒng fù
pián fù
gèng fù
shàn fù
mài fù
kè fù
cáo fù
hàn fù
qiū fù
zī fù
qiū fù
lùn fù
zhì fù
cháng fù
shī fù
qī fù
chūn fù
diào fù
bāng fù
jiǎ fù
yì fù
zhèng fù
héng fù
cí fù
fēng fù
yú fù
shī fù
chǔ fù
píng fù
yáo fù
cí fù
kǒu fù
shuì fù
guān fù
nóng fù
pái fù
jǐng fù
bū fù
é fù
jiǔ fù
biān fù
mǎi fù
tiān fù
dú fù
chōng fù
zū fù
sān fù
máo fù
gōng fù
zhēng fù
miǎn fù
jūn fù
què fù
cái fù
xī fù
tián fù
zé fù
péng fù
chēng fù
shǔ fù
kè fù
yú fù
jí fù
chá fù
bǐng fù
bì fù
jī fù
xiè fù
zá fù
dà fù
dá fù
jiān fù
děng fù
guó fù
wáng fù
按人丁征收的赋税。始于汉高祖四年，称算赋。凡年十五以上、五十六以下、每人每年出赋钱一百二十，为一算，亦称丁算。此制历代相沿，唯赋额名称不一。至清初，立编审法，定为五年一举，丁增而赋亦随之。
⒈ 按人丁征收的赋税。始于汉高祖四年，称算赋。凡年十五以上、五十六以下、每人每年出赋钱一百二十，为一算，亦称丁算。此制历代相沿，唯赋额名称不一。至清初，立编审法，定为五年一举，丁增而赋亦随之。 康熙五十年后，定制滋生人丁，永不如赋。 雍正时遂将丁赋摊入地税，称地丁。参阅《通典·赋税上》、《文献通考·户口一》。
按人丁所征收的赋税。汉初年十五以上，至五十六，出赋钱百二十，为一算，后代沿用此制，而赋额不一。也作「丁算」、「身丁钱」。
1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。
赋读音：fù赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。