jī guó
jī shòu
jī qiàn
jī dé
jī lì
jī luàn
jī qū
jī huī
jī è
jī cāng
jī kuì
jī kuì
jī lí
jī chán
jī xiōng
jī shí
jī rǎo
jī piǎo
jī xiāo
jī qiàn
jī nì
jī xū
jī jí
jī fù
jī jǐn
jī huāng
jī sè
jī mín
jī piǎo
jī qiē
jī juàn
jī huǒ
jī nián
jī kū
jī bà
jī léi
jī hào
jī hán
jī dòng
jī jiǒng
jī pí
jī huang
jī méng
jī léi
jī kùn
jī ráng
jī kēng
jī yuē
jī è
jī liú
jī fá
jī bì
jī qú
jī yì
jī ráng
jī bì
jī láo
jī qióng
jī cháng
jī suì
jī jiǎn
jī bì
jī kǔ
jī kě
jī bèi
jī lì
jī něi
jī è
guǎ fá
biǎn fá
dào fá
qiān fá
jiù fá
láo fá
qiàn fá
bà fá
chuǎn fá
sān fá
jiǒng fá
shé fá
qū fá
qìng fá
sōng fá
chù fá
dān fá
jiǎn fá
ráo fá
bù fá
pí fá
xū fá
kōng fá
xiāo fá
léi fá
jù fá
qióng fá
kě fá
zǔ fá
tuí fá
quē fá
jué fá
zào fá
shuāi fá
jiǎn fá
jiě fá
gào fá
lóu fá
kuì fá
pín fá
jiān fá
juàn fá
qū fá
quē fá
jì fá
hán fá
tuí fá
jī fá
bìng fá
dān fá
chéng fá
xiāo fá
duǎn fá
píng fá
kùn fá
lèi fá
⒈ 飢饿困乏。
引《史记·平準书》：“其明年， 山东被水菑，民多飢乏。”
北齐颜之推《颜氏家训·止足》：“人生衣趣以覆寒露，食趣以塞飢乏耳。”
宋洪迈《夷坚丁志·邓城巫》：“巫亦藉此自给，无飢乏之虑。”
清叶廷琯《鸥陂渔话·倪云林纳粟补官》：“应时君之詔，以济飢乏，非求贵也。”
飢饿困乏。饥，通“飢”。 汉赵晔《吴越春秋·吴太伯传》：“随地造区，研营种之术，三年餘，行人无饥乏之色。”