guǎ lì
guǎ shí
guǎ tú
guǎ mèi
guǎ zhì
guǎ lí
guǎ ài
guǎ chù
guǎ xiá
guǎ qīng
guǎ lā
guǎ qiàn
guǎ zǐ
guǎ jiǔ
guǎ lì
guǎ lǎo
guǎ chén
guǎ tài
guǎ bó
guǎ qī
guǎ dú
guǎ mín
guǎ lǎo
guǎ mǔ
guǎ fá
guǎ mìng
guǎ yóu
guǎ guò
guǎ zhù
guǎ jūn
guǎ zhī
guǎ lòu
guǎ yǔ
guǎ qù
guǎ huān
guǎ yù
guǎ wèi
guǎ chóu
guǎ néng
guǎ fù
guǎ gū
guǎ jiāo
guǎ xiān
guǎ hé
guǎ huáng
guǎ mào
guǎ xiōng
guǎ ǒu
guǎ là
guǎ xìn
guǎ dàn
guǎ cǎo
guǎ móu
guǎ hè
guǎ chóu
guǎ gōng
guǎ dǎng
guǎ kè
guǎ shuāng
guǎ shěn
guǎ nè
guǎ qíng
guǎ lǜ
guǎ bái
guǎ nián
guǎ chóu
guǎ tè
guǎ yuē
guǎ huǐ
guǎ ǒu
guǎ qiǎn
guǎ dàn
guǎ ruò
guǎ shǎo
guǎ fu
guǎ shuāng
guǎ àn
guǎ wén
guǎ jiāng
guǎ fū
guǎ cù
guǎ fāng
guǎ hé
guǎ dé
guǎ xué
guǎ shì
guǎ sǎo
guǎ fā
guǎ wéi
guǎ chéng
guǎ dàn
guǎ duàn
guǎ liè
guǎ méng
guǎ qì
guǎ tóu
guǎ yán
guǎ sè
guǎ hú
guǎ yú
guǎ yíng
guǎ yuàn
guǎ rén
guǎ zhuàng
guǎ shòu
guǎ mò
guǎ ēn
guǎ là
guǎ jiàn
guǎ jū
guǎ hàn
qióng fá
tuí fá
jiǒng fá
sān fá
bìng fá
chuǎn fá
bù fá
jī fá
jiǎn fá
gào fá
shé fá
xiāo fá
quē fá
kùn fá
kōng fá
bà fá
jué fá
xiāo fá
lóu fá
duǎn fá
guǎ fá
jiān fá
qū fá
jì fá
shuāi fá
qiàn fá
píng fá
ráo fá
dào fá
jiù fá
zào fá
pín fá
xū fá
kuì fá
kě fá
chéng fá
láo fá
qìng fá
juàn fá
hán fá
lèi fá
chù fá
quē fá
zǔ fá
tuí fá
léi fá
dān fá
jù fá
sōng fá
pí fá
jiǎn fá
biǎn fá
qiān fá
dān fá
jiě fá
qū fá
⒈ 缺少；不充足。
引《汉书·文帝纪》：“何以致此？将百官之奉养或费，无用之事或多与？何其民食之寡乏也！”
⒉ 谓缺少才能。
引《晋书·孔坦传》：“吾以寡乏，忝当大任，国耻未雪，夙夜忧愤。”
《南史·刘穆之传》：“臣以寡乏，负荷国重，实赖穆之匡翼之益。”
寡guǎ(1)（形）少；缺少（跟‘众、多’相对）：～欢｜沉默～言｜～不敌众｜孤陋～闻。(2)（形）淡而无味：清汤～水。(3)（形）妇女死了丈夫：守～｜～居。
乏读音：fá乏fá(1)（动）缺少：～趣。(2)（形）疲倦：疲～。