kùn bó
kùn nan
kùn hēng
kùn shāng
kùn cuì
kùn mèn
kùn wèi
kùn nán
kùn shuì
kùn cù
kùn suǒ
kùn hé
kùn lóu
kùn dǔ
kùn bèi
kùn nǎo
kùn huò
kùn shé
kùn wū
kùn bì
kùn kòng
kùn něi
kùn dùn
kùn chù
kùn cuì
kùn jù
kùn hào
kùn jiǎn
kùn jí
kùn ráo
kùn jiào
kùn liè
kùn xué
kùn miǎn
kùn zhì
kùn kuì
kùn ài
kùn cuī
kùn zōng
kùn juě
kùn juàn
kùn fá
kùn è
kùn wèi
kùn bì
kùn tún
kùn wèi
kùn zuì
kùn bī
kùn rén
kùn zǔ
kùn báo
kùn yì
kùn bì
kùn yuē
kùn è
kùn mò
kùn rǎo
kùn dūn
kùn dòu
kùn cù
kùn pò
kùn fèi
kùn fǒu
kùn rǔ
kùn jí
kùn kē
kùn dài
kùn è
kùn méng
kùn dòu
kùn kǔ
kùn jìng
kùn shǒu
kùn bī
kùn cù
kùn lìn
kùn jù
kùn shòu
kùn jiǒng
kùn jú
kùn dú
kùn qióng
kùn zhì
quē fá
sān fá
jiǒng fá
jiě fá
jì fá
bà fá
dào fá
jiǎn fá
qū fá
qióng fá
zǔ fá
juàn fá
jiān fá
kōng fá
lóu fá
bù fá
bìng fá
shuāi fá
biǎn fá
duǎn fá
jù fá
dān fá
chù fá
dān fá
jiù fá
láo fá
hán fá
xū fá
lèi fá
qū fá
shé fá
jī fá
quē fá
kùn fá
kuì fá
tuí fá
jiǎn fá
pí fá
jué fá
qiàn fá
kě fá
qìng fá
gào fá
xiāo fá
xiāo fá
qiān fá
píng fá
léi fá
sōng fá
zào fá
pín fá
guǎ fá
tuí fá
ráo fá
chuǎn fá
chéng fá
困乏kùnfá
(1) 贫困
例民多困乏英poor(2) 疲乏，疲倦
例大病过后，总觉得困乏英tired;fatigued⒈ 贫困；匮乏。
引《汉书·元帝纪》：“关东今年穀不登，民多困乏。”
宋欧阳修《画一起请札子》：“臣伏详勅旨，本为河东民力困乏，差臣擘画利害。”
清蒲松龄《聊斋志异·阎罗宴》：“母疑其困乏不能为寿。”
鲁迅《集外集·文艺与政治的歧途》：“我们且想想：在生活困乏中，一面拉车，一面‘之乎者也’，到底不大便当。”
⒉ 疲乏，疲倦。
引《晋书·王敦传》：“﹝王敦﹞语参军吕宝曰：‘我当力行。’因作势而起，困乏復卧。”
《秦併六国平话》卷下：“吴广听得鼓已三更，提兵前去劫寨。果见四下小兵困乏。”
鲁迅《书信集·致王冶秋》：“现在可说已经大略全愈，但做一点事，就觉得困乏。”
贫困窘迫。
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
乏读音：fá乏fá(1)（动）缺少：～趣。(2)（形）疲倦：疲～。