yú cè
yú jìn
yú wū
yú wèi
yú chǔn
yú zhuó
yú yín
yú yōng
yú méng
yú wán
yú làn
yú yōng
yú gōng
yú chī
yú shèn
yú sǒu
yú fù
yú duǎn
yú dùn
yú chéng
yú qiǎn
yú xīn
yú hāng
yú zhí
yú guǎn
yú nòng
yú jiàn
yú sú
yú zhōng
yú huò
yú sù
yú xiǔ
yú tún
yú jiàn
yú mí
yú biǎn
yú bì
yú mào
yú guǎng
yú fū
yú chǔn
yú nuò
yú chōng
yú chán
yú gǔ
yú jiǎo
yú hān
yú rén
yú dùn
yú àn
yú zhì
yú yǒng
yú fán
yú xián
yú gù
yú lǔ
yú luàn
yú lǜ
yú hàn
yú chōng
yú měng
yú dòng
yú yě
yú kuì
yú zhī
yú kěn
yú yán
yú mèi
yú lòu
yú yī
yú lóng
yú gàn
yú míng
yú qíng
yú àn
yú nú
yú lǎo
yú pǔ
yú shī
yú gǔ
yú yí
yú xiào
yú méng
yú gǔ
yú méng
yú bèn
yú jiān
yú róu
yú sè
yú kǔn
yú bào
yú zhuàng
yú kuáng
yú wǎng
yú zhǔ
yú rú
yú kuǎn
yú zhuō
yú ǎo
yú xī
yú báo
yú què
yú nán
yú àn
yú ruò
yú bǐ
yú mào
yú lǔ
yú duò
yú huái
yú zéi
yú dàn
yú liè
yú xìng
yú juàn
shàn bǐ
jiàn bǐ
běi bǐ
biān bǐ
bā bǐ
jī bǐ
nán bǐ
lǎo bǐ
kuáng bǐ
yǎn bǐ
yàn bǐ
kě bǐ
zhuī bǐ
lǐ bǐ
sú bǐ
xiāng bǐ
rén bǐ
fēi bǐ
wú bǐ
wěi bǐ
qiáo bǐ
bēi bǐ
xǔ bǐ
zhì bǐ
yuè bǐ
cūn bǐ
pǔ bǐ
xū bǐ
zhì bǐ
shān bǐ
zàn bǐ
pín bǐ
chen bǐ
zàn bǐ
chī bǐ
shēng bǐ
pì bǐ
chén bǐ
méng bǐ
qīng bǐ
suǒ bǐ
yě bǐ
xī bǐ
fù bǐ
kēng bǐ
cǎo bǐ
shàn bǐ
hán bǐ
lián bǐ
yōng bǐ
xiāo bǐ
yuǎn bǐ
qiān bǐ
jiǎn bǐ
fán bǐ
jìn bǐ
chī bǐ
wán bǐ
mèi bǐ
yán bǐ
xiàn bǐ
xián bǐ
dōng bǐ
cū bǐ
ān bǐ
lòu bǐ
hūn bǐ
dū bǐ
kēng bǐ
qióng bǐ
fán bǐ
jiāo bǐ
qiǎn bǐ
tān bǐ
wēi bǐ
cū bǐ
yú bǐ
⒈ 愚昧鄙陋。
引《汉书·王莽传上》：“虽性愚鄙，至诚自知。”
《隋书·房彦谦传》：“况乎蕞尔一隅，蜂扇蚁聚， 杨谅之愚鄙、羣小之凶慝，而欲凭陵畿甸、覬幸非望者哉！”
《明史·沉鍊传》：“今大学士嵩，贪婪之性疾入膏肓，愚鄙之心顽於铁石。”
清恽敬《答俪笙尚书书》：“先生当代大君子，乃肯垂念愚鄙之夫。”
愚yú(1)（形）愚笨；傻：～人｜～陋｜～懦｜～顽｜～妄｜～不可及｜大智若～。(2)（动）愚弄：为人所～｜～民政策。(3)（代）用于自称的谦词：～兄｜～见｜～以为不可。
鄙读音：bǐ鄙bǐ(1)（形）粗俗；低下：～俗（粗俗；庸俗）｜卑～。(2)（代）谦辞；旧时用于自称：～人｜～意｜～见。(3)（动）〈书〉轻视；看不起：～视｜～弃（看不起；厌恶）。(4)（名）〈书〉边远的地方：边～。