máng juē
máng zhēn
máng zhòng
máng yù
máng xié
máng jiǎo
máng hū
máng tóu
máng bèi
máng hū
máng jù
máng máo
máng rán
máng lǚ
máng ér
máng láng
máng yàn
máng xǐ
máng xié
máng huāng
máng cǎi
máng yáng
máng è
máng yán
máng cì
máng sù
máng hū
máng máng
máng yǐng
máng cǎo
máng yáng
máng wén
máng wù
máng xiāo
máng dàng
máng mèi
máng xiāo
máng shén
máng guǒ
máng zhēn
máng dá
máng rèn
ài mèi
yú mèi
cǎo mèi
ǎn mèi
méng mèi
chén mèi
yā mèi
yín mèi
màn mèi
yōu mèi
méng mèi
xiāo mèi
yǎo mèi
nuǎn mèi
lǎo mèi
chōng mèi
guǎ mèi
yān mèi
ǎi mèi
qián mèi
shēn mèi
zhāo mèi
àn mèi
zào mèi
máng mèi
è mèi
àn mèi
yīn mèi
shào mèi
líng mèi
yū mèi
táo mèi
yòu mèi
zhuō mèi
dāo mèi
liáng mèi
àn mèi
máng mèi
chōng mèi
qī mèi
huāng mèi
sān mèi
yǎn mèi
ài mèi
yí mèi
miǎo mèi
lóng mèi
wàng mèi
guāi mèi
rú mèi
tuì wèi
zhì mèi
dù mèi
měng mèi
bǐ mèi
mán mèi
chén mèi
máng mèi
yí mèi
chè mèi
chán mèi
shī mèi
bù mèi
yǐn mèi
lún mèi
qiǎn mèi
mí mèi
ā mèi
míng mèi
chén mèi
dùn mèi
jì mèi
gàng mèi
gōng mèi
hūn mèi
máng mèi
zhì mèi
mào mèi
shěn mèi
huì mèi
míng mèi
yì mèi
méng mèi
hóng mèi
wú mèi
chuǎn mèi
méng mèi
xūn mèi
xiōng mèi
⒈ 模糊不清，难以辨识。芒，通“茫”。
引汉严遵《道德指归论·上士闻道》：“功高无量，而天下不以为大；德弥四海，而天下不以为贵。光耀六合，还反芒昧。”
晋成公绥《天地赋》：“何元一之芒昧兮，廓开闢而著形。”
《宋书·巴陵哀王休若传》：“神道芒昧，乃不可全信。”
《訄书·族制》附章炳麟《许由即咎繇说》：“禪让之説，本在夏世……乃展转譌迁，以为尧让。古世芒昧，未足怪也。”
芒máng(1)（名）草本植物；生于山地和田野间；果实多毛。(2)（名）某些禾本科植物子实的外壳上长的针状物。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。