芜组词颣组词
wú huì
wú yīn
wú bǐ
wú màn
wú bó
wú zá
wú mí
wú huāng
wú chéng
wú cí
wú qiǎn
wú mèi
wú lèi
wú gěng
wú liè
wú fèi
wú jué
wú lǐ
wú wú
wú kuàng
wú miè
wú yí
wú yì
wú jīng
wú gēn
cī lèi
pō lèi
pī lèi
yú lèi
chú lèi
xiá lèi
fèn lèi
huā lèi
huāng lèi
上一组词：沦芜 下一组词：芜濊
⒈ 芜杂而有疵病。
引唐黄滔《唐昭宗实录》：“﹝崔礪等四人﹞诗赋最下，不及格式，芜纇颇甚。”宋曾巩《和邵资政》：“樊笼偶得沧州趣，芜纇难醻《白雪》辞。”明宋濂《＜汪右丞诗集＞序》：“﹝濂﹞故窃序其作者之意於篇首，芜纇之词要不足为公诗之重轻也。”
芜(1)〈书〉(2)（形）草长得多而乱。(3)（名）乱草丛生的地方。(4)（形）比喻杂乱（多指文辞）。
颣lèi（名）缺点；毛病。