huāng liáng
huāng dùn
huāng shū
huāng máng
huāng mò
huāng qì
huāng jiāo
huāng diàn
huāng lǜ
huāng yòu
huāng tān
huāng dān
huāng liú
huāng zì
huāng huì
huāng yuè
huāng yí
huāng kuì
huāng lè
huāng huǒ
huāng jí
huāng cuì
huāng yān
huāng hán
huāng shū
huāng huò
huāng lái
huāng luàn
huāng jǐng
huāng cūn
huāng jí
huāng shì
huāng dù
huāng pì
huāng bái
huāng bì
huāng qiū
huāng fú
huāng yàn
huāng yín
huāng dān
huāng chūn
huāng tíng
huāng yú
huāng yín
huāng gěng
huāng yuán
huāng huò
huāng yuè
huāng máng
huāng miù
huāng luò
huāng guì
huāng dài
huāng sù
huāng chǔ
huāng fèi
huāng zǐ
huāng tún
huāng chóu
huāng jǐn
huāng hào
huāng jì
huāng jì
huāng yàn
huāng shī
huāng mào
huāng lèi
huāng rǎo
huāng yuè
huāng hū
huāng shǔ
huāng tiān
huāng huì
huāng zhāng
huāng miǎn
huāng zhǒng
huāng jiǎo
huāng shù
huāng yuǎn
huāng xìn
huāng làng
huāng cūn
huāng rén
huāng jiǎn
huāng bèi
huāng bǎo
huāng táng
huāng gǔ
huāng yì
huāng jué
huāng sè
huāng zhàn
huāng lòu
huāng yín
huāng zhāng
huāng nián
huāng qīn
huāng huàn
huāng tiǎn
huāng chéng
huāng máng
huāng yě
huāng xíng
huāng jī
huāng wú
huāng fú
huāng miù
huāng jí
huāng guài
huāng zuì
huāng wài
huāng mò
huāng sāi
huāng qiān
huāng xū
huāng zhēn
huāng dì
huāng níng
huāng dàn
huāng lì
huāng tǔ
huāng wáng
huāng dàn
huāng jū
huāng què
huāng miù
huāng suì
huāng hàn
huāng huāng
huāng cǎo
huāng zōu
huāng jué
huāng zhèng
huāng qiàn
huāng shěn
huāng zhì
huāng chen
huāng zhuì
huāng mèi
⒈ 指草莽寇盗或叛逆。
引唐韩愈《董府君墓志铭》：“太师之平汴州，年考益高，挈持维纲，锄削荒纇，纳之大和而已。”
清曾国藩《广东嘉应州知州刘君事状》：“朝廷并包海外，荒纇萌生，削逆育顺，以劝来者。”
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
颣读音：lèi颣lèi（名）缺点；毛病。