wú qiǎn
wú bó
wú liè
wú lèi
wú huì
wú jīng
wú miè
wú kuàng
wú mí
wú huāng
wú mèi
wú jué
wú zá
wú fèi
wú yì
wú lèi
wú gěng
wú huì
wú bó
wú chéng
wú lǐ
wú yīn
wú huì
wú yí
wú màn
wú huì
wú màn
wú bǐ
wú wú
wú gēn
wú cí
xiāo mèi
huì mèi
cǎo mèi
yín mèi
yí mèi
dāo mèi
màn mèi
dùn mèi
ā mèi
qiǎn mèi
měng mèi
wàng mèi
gàng mèi
xiōng mèi
liáng mèi
yǎn mèi
lóng mèi
yōu mèi
shào mèi
yí mèi
zhì mèi
àn mèi
ài mèi
táo mèi
rú mèi
àn mèi
chán mèi
chén mèi
guǎ mèi
bǐ mèi
chén mèi
qī mèi
méng mèi
yì mèi
méng mèi
xūn mèi
yū mèi
miǎo mèi
jì mèi
míng mèi
shěn mèi
chén mèi
nuǎn mèi
yǎo mèi
chōng mèi
mán mèi
lǎo mèi
yīn mèi
dù mèi
yú mèi
bù mèi
chōng mèi
ǎn mèi
yǐn mèi
ài mèi
yòu mèi
wú mèi
máng mèi
zhāo mèi
máng mèi
lún mèi
zhì mèi
àn mèi
ǎi mèi
hóng mèi
míng mèi
guāi mèi
chè mèi
shēn mèi
máng mèi
è mèi
chuǎn mèi
gōng mèi
máng mèi
shī mèi
líng mèi
mí mèi
méng mèi
méng mèi
sān mèi
mào mèi
tuì wèi
yān mèi
zào mèi
huāng mèi
hūn mèi
yā mèi
zhuō mèi
qián mèi
⒈ 犹芜没。
引唐陈子昂《蓟丘览古赠卢居士藏用》诗序：“歷观燕之旧都，其城池霸迹已芜昧矣。”
⒉ 杂乱不清。
引《旧唐书·礼仪志二》：“今之所存，传记杂説，用为準的，理实芜昧。”
芜(1)〈书〉(2)（形）草长得多而乱。(3)（名）乱草丛生的地方。(4)（形）比喻杂乱（多指文辞）。
昧读音：mèi1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。