tài shì
tài shè
tài bàn
tài rán
tài shì
tài hào
tài xī
tài mí
tài jiē
tài zhì
tài cù
tài gǔ
tài dòu
tài shì
tài tì
tài gēng
tài shān
tài níng
tài líng
tài yǐ
tài dì
tài hóng
tài yǔ
tài yī
tài shǐ
tài niáng
tài féng
tài dài
tài píng
tài huá
tài yè
tài shuǐ
tài dìng
tài jiāo
tài pǐ
tài zhì
tài hé
tài zūn
tài zhù
tài shì
tài chāng
tài guó
tài lǚ
tài shèn
tài yǔ
tài dōng
tài ē
tài zhāo
tài niáng
tài chǐ
tài dǒu
tài chū
tài jí
tiáo shì
qià shì
qiǎn shì
hān shì
kē shì
xián shì
xiá shì
yí shì
jiá shì
tián shì
xián shì
yí shì
jì shì
kāng shì
gǎi shì
shuǎng shì
xiá shì
yī shì
èr shì
píng shì
jūn shì
kuàng shì
bù shì
chōng shì
tài shì
duó shì
gēng shì
ān shì
huān shì
xié shì
huò shì
jiǔ shì
jìng shì
de shì
xī shì
xián shì
xié shì
cóng shì
kuài shì
hé shì
zòng shì
xì shì
pèi shì
tā shì
sān shì
tián shì
jūn shì
kuān shì
lì shì
mǎ shì
qiē shì
hé shì
wēn shì
shū shì
èr shì
chàng shì
suǒ shì
qiè shì
hòu shì
chóu shì
běn shì
chóng shì
zài shì
dūn shì
liáng shì
qīng shì
miào shì
yàn shì
shǎng shì
qǔ shì
shàn shì
shǒu shì
shí shì
⒈ 安逸舒适。
引唐白居易《序洛诗》：“苟非理世，安得闲居？故集洛诗，别为序引；不独记东都履道里有闲居泰适之叟，亦欲知皇唐大和岁有理世安乐之音。”
1. 平安，安定：泰适（幽闲安适）。泰安。泰然处之。
2. 佳，美好：泰运。否（）极泰来。
3. 极：泰西（旧指欧洲）。
4. 骄纵，傲慢：泰侈（骄纵奢侈）。骄泰。
5. 通：天地交泰。
适读音：shì,kuò[ shì ]往、至。 【组词】：仲尼适楚。（《庄子．达生》）
舒服、自得。 【组词】：舒适、安适、闲适
相合、相当。 【组词】：适时、适志、适宜
正好、恰好。 【组词】：爱之适足以害之。