fá huò
fá dùn
fá sì
fá liè
fá rén
fá jué
fá shǒu
fá shǎo
fá kuì
fá è
fá zī
fá jué
fá lì
fá què
fá jié
fá dì
fá duǎn
fá kùn
fá shì
fá yuè
fá shù
fá wèi
fá lèi
fá wèi
fá qù
fá juàn
fá jìn
fá è
fá jiǒng
fá shí
fá suì
fá huà
fá xìng
fá fá
fá qì
chí dùn
dǒu dùn
bó dùn
xuàn dùn
dēng dùn
huǐ dùn
chè dùn
zhǔn dùn
léi dùn
wāng dùn
guǎn dùn
jiāo dùn
jú dùn
jǐn dùn
jì dùn
kūn dùn
huī dùn
mí dùn
yáo dùn
pí dùn
yíng dùn
tà dùn
tà dùn
chuò dùn
qiān dùn
bù dùn
jí dùn
péi dùn
nú dùn
táo dùn
háng dùn
cuò dùn
shěn dùn
jìn dùn
chéng dùn
qián dùn
jiāng dùn
jìn dùn
kùn dùn
dòu dùn
diāo dùn
niú dùn
lǔ dùn
tí dùn
fàng dùn
yì dùn
wán dùn
ān dùn
hào dùn
cuān dùn
mò dú
wō dùn
wěi dùn
tuí dùn
guān dùn
bò dùn
bìng dùn
shuì dùn
yú dùn
chén dùn
shāng dùn
diān dùn
pái dùn
dǎ dùn
yī dùn
dǎo dùn
fá dùn
zhèn dùn
gòng dùn
jú dùn
bà dùn
què dùn
huāng dùn
nán dùn
zhōng dùn
fèi dùn
cù dùn
chuí dùn
pū dùn
wú dùn
tà dùn
qīng dùn
zhì dùn
diē dùn
tuī dùn
zhì dùn
mián dùn
jǐ dùn
méng dùn
yān dùn
sù dùn
āi dùn
cuò dùn
duàn dùn
yī dùn
guī dùn
dì dùn
gé dùn
bù dùn
jiā dùn
gé dùn
láo dùn
qǐn dùn
zhěng dùn
hàn dùn
zhū dùn
zhǐ dùn
hào dùn
乏顿fádùn
(1) 疲乏困顿
英tired⒈ 疲乏困顿。 《新唐书·藩镇传·朱滔》：“武俊、李抱真合军击滔。
引滔急召寔（马寔 ）至贝州，步马乏顿。”
疲困。
乏fá(1)（动）缺少：～趣。(2)（形）疲倦：疲～。
顿读音：dùn,dú[ dùn ]1.稍停：他～了一下，又接着往下说。
2.书法上指用力使笔着纸而暂不移动：一横的两头都要～一～。
3.（头）叩地；（脚）跺地：～首。～足。
4.处理；安置：整～。安～。
5.立刻；忽然：～然。～悟。～生邪念。
6.用于吃饭、斥责、劝说、打骂等行为的次数：一天三～饭。被他说了一～。
7.姓。
8.疲乏：困～。劳～。