wǎ zhàn
wǎ liè
wǎ gāng
wǎ zhuān
wǎ jī
wǎ lǒng
wǎ zǐ
wǎ kuài
wǎ liū
wǎ dà
wǎ sàn
wǎ sì
wǎ yàn
wǎ léi
wǎ là
wǎ hé
wǎ guàn
wǎ wǔ
wǎ dūn
wǎ léng
wǎ líng
wǎ shì
wǎ quán
wǎ rén
wǎ yáo
wǎ gǒu
wǎ kōu
wǎ gé
wǎ xū
wǎ qì
wǎ pán
wǎ yí
wǎ piàn
wǎ zhuān
wǎ liáng
wǎ miàn
wǎ jiang
wǎ lú
wǎ què
wǎ zhā
wǎ quān
wǎ chēng
wǎ lǒng
wǎ jǐ
wǎ wǎn
wǎ yáo
wǎ héng
wǎ jiě
wǎ sī
wǎ suì
wǎ shè
wǎ píng
wǎ fáng
wǎ tā
wǎ bǔ
wǎ pì
wǎ wǎn
wǎ dēng
wǎ bō
wǎ xiǎn
wǎ sī
wǎ dòu
wǎ sōng
wǎ mà
wǎ yīng
wǎ dèng
wǎ guān
wǎ lóng
wǎ zhǎo
wǎ tè
wǎ pán
wǎ pén
wǎ gǔ
wǎ fǔ
wǎ lán
wǎ biān
wǎ shí
wǎ gōng
wǎ lǐ
wǎ màn
wǎ huā
wǎ zhī
wǎ zèng
wǎ àn
wǎ ōu
wǎ píng
wǎ qíng
wǎ dǐng
wǎ zhí
wǎ lǒng
wǎ fǒu
⒈ 陶制的小盆。
引唐杜荀鹤《溪兴》诗：“山雨溪风卷钓丝，瓦甌篷底独酌时。”
明庄希俊《渔樵问答》诗：“瓦甌篷底动春酌，去去来来长自由。”
1. 用陶土烧成的：瓦罐。瓦器。瓦釜雷鸣（喻无德无才的人占据高位，煊赫一时）。
2. 〔瓦特〕电的功率单位。简称“瓦”。
3. 用陶土烧成的覆盖房顶的东西：瓦当（dāng ）（即瓦筒之头）。瓦匠。
瓯读音：ōu瓯ōu(1)（名）本义：盆盂类瓦器。(2)（名）〈方〉（～子）盅子。(3)（名）浙江温州的别称。