wǎ mà
wǎ gǔ
wǎ sàn
wǎ jǐ
wǎ lǐ
wǎ jiang
wǎ liáng
wǎ dēng
wǎ guàn
wǎ wǔ
wǎ dǐng
wǎ guān
wǎ líng
wǎ màn
wǎ ōu
wǎ zhí
wǎ yí
wǎ liū
wǎ lóng
wǎ bō
wǎ lán
wǎ lú
wǎ héng
wǎ tā
wǎ xiǎn
wǎ sī
wǎ jī
wǎ zèng
wǎ sī
wǎ dòu
wǎ quān
wǎ gǒu
wǎ zhǎo
wǎ quán
wǎ qì
wǎ dà
wǎ zhàn
wǎ gé
wǎ qíng
wǎ dèng
wǎ gāng
wǎ píng
wǎ léng
wǎ zhuān
wǎ lǒng
wǎ què
wǎ miàn
wǎ pán
wǎ yīng
wǎ pì
wǎ dūn
wǎ kōu
wǎ suì
wǎ wǎn
wǎ kuài
wǎ biān
wǎ yàn
wǎ shì
wǎ yáo
wǎ shè
wǎ sōng
wǎ léi
wǎ zhuān
wǎ píng
wǎ fáng
wǎ àn
wǎ jiě
wǎ pán
wǎ xū
wǎ huā
wǎ rén
wǎ hé
wǎ pén
wǎ lǒng
wǎ lǒng
wǎ wǎn
wǎ yáo
wǎ fǒu
wǎ sì
wǎ zhā
wǎ gōng
wǎ shí
wǎ zhī
wǎ liè
wǎ fǔ
wǎ bǔ
wǎ piàn
wǎ là
wǎ tè
wǎ zǐ
wǎ chēng
⒈ 古代陶制的盛酒礼器。小口，广肩，深腹，圏足，有盖和鼻。
引《周礼·春官·鬯人》“凡祭祀，社壝用大罍” 汉郑玄注：“大罍，瓦罍。”
金朱之才《后薄薄酒》诗之二：“瓦罍石臼斟吾酒，脱粟藜羹皆可口。”
1. 用陶土烧成的：瓦罐。瓦器。瓦釜雷鸣（喻无德无才的人占据高位，煊赫一时）。
2. 〔瓦特〕电的功率单位。简称“瓦”。
3. 用陶土烧成的覆盖房顶的东西：瓦当（dāng ）（即瓦筒之头）。瓦匠。
罍读音：léi古代一种酒器，多用青铜或陶制成。口小，腹深，有圈足和盖儿。