wǎ shì
wǎ màn
wǎ yáo
wǎ àn
wǎ zhā
wǎ jǐ
wǎ pán
wǎ zhǎo
wǎ dūn
wǎ guàn
wǎ bō
wǎ zhuān
wǎ sōng
wǎ zhuān
wǎ gōng
wǎ kōu
wǎ sì
wǎ shí
wǎ yīng
wǎ xiǎn
wǎ tè
wǎ dòu
wǎ lán
wǎ zèng
wǎ lú
wǎ zǐ
wǎ bǔ
wǎ píng
wǎ kuài
wǎ piàn
wǎ yí
wǎ xū
wǎ jiě
wǎ gǒu
wǎ wǎn
wǎ liè
wǎ héng
wǎ liáng
wǎ sī
wǎ lǒng
wǎ là
wǎ què
wǎ ōu
wǎ chēng
wǎ shè
wǎ zhàn
wǎ quán
wǎ jī
wǎ dèng
wǎ wǔ
wǎ mà
wǎ léi
wǎ rén
wǎ líng
wǎ fǔ
wǎ lóng
wǎ miàn
wǎ pì
wǎ wǎn
wǎ léng
wǎ lǒng
wǎ tā
wǎ suì
wǎ qíng
wǎ dà
wǎ zhí
wǎ biān
wǎ dǐng
wǎ yáo
wǎ lǐ
wǎ hé
wǎ sī
wǎ pán
wǎ yàn
wǎ jiang
wǎ píng
wǎ pén
wǎ fáng
wǎ guān
wǎ sàn
wǎ lǒng
wǎ gāng
wǎ qì
wǎ gé
wǎ zhī
wǎ fǒu
wǎ gǔ
wǎ dēng
wǎ quān
wǎ liū
wǎ huā
tiě jiàng
jù jiàng
jī jiàng
bān jiàng
zhèng jiàng
mén jiàng
xié jiang
shí jiang
zhēn jiàng
nǚ jiàng
fū jiàng
mù jiàng
miè jiàng
fān jiàng
tiān jiàng
yì jiàng
shì jiàng
qī jiang
yǐng jiàng
guǐ jiàng
huā jiàng
huà jiàng
jīn jiàng
shàn jiàng
yì jiàng
tǒng jiàng
zōng jiàng
míng jiàng
lún jiàng
jūn jiàng
jiǎng jiàng
bān jiàng
tóng jiang
pí jiang
xuán jiàng
tà jiàng
líng jiàng
qiǎo jiàng
chuán jiàng
dà jiàng
chē jiàng
liáng jiàng
chuàng jiàng
xuàn jiàng
jǐn jiàng
zhé jiàng
cí jiàng
zhú jiàng
yī jiàng
zǐ jiàng
fān jiàng
shī jiàng
biǎo jiàng
wǎ jiang
dàng jiàng
yín jiàng
gōng jiàng
jiāng jiàng
rén jiàng
dōu jiàng
zōng jiàng
yíng jiàng
xī jiang
wū jiàng
zǎi jiàng
yuān jiàng
dīng jiàng
chǔ jiàng
shān jiàng
zǐ jiàng
huà jiàng
jiě jiàng
gōng jiàng
shī jiàng
jiǎ jiàng
táo jiàng
jiàng jiàng
wén jiàng
jù jiàng
bēi jiàng
yuán jiàng
chèng jiàng
zhuān jiàng
róng jiàng
fǎ jiàng
bīng jiàng
chóng jiàng
xuē jiàng
méi jiàng
bèi jiàng
xīn jiàng
dài jiàng
shǐ jiàng
bǐ jiàng
chuài jiàng
suǒ jiàng
瓦匠wǎjiang
(1).瓦工
英bricklayer;tiler;plasterer⒈ 泥水匠。
引宋朱熹《宋名臣言行录·张咏》：“有一瓦匠因雨乞假，公判云：‘天晴盖瓦，雨下和泥。’”
《儒林外史》第四七回：“修武元阁事，你可曾向木匠、瓦匠説？”
老舍《女店员》第一幕第三场：“您看人家女瓦匠，穿着长统胶皮靴子，小帽子在脑勺上一扣，多么神气！”
盖房子时担任铺设砖瓦和修缮工作的人。
1. 用陶土烧成的：瓦罐。瓦器。瓦釜雷鸣（喻无德无才的人占据高位，煊赫一时）。
2. 〔瓦特〕电的功率单位。简称“瓦”。
3. 用陶土烧成的覆盖房顶的东西：瓦当（dāng ）（即瓦筒之头）。瓦匠。
匠读音：jiàng1.工匠：铁～。铜～。木～。瓦～。石～。能工巧～。
2.指在某方面很有造诣的人：宗～。文学巨～。