wǎ màn
wǎ xū
wǎ léng
wǎ zhā
wǎ hé
wǎ dūn
wǎ qíng
wǎ fǔ
wǎ qì
wǎ lǒng
wǎ ōu
wǎ jiě
wǎ dà
wǎ zhí
wǎ yí
wǎ sōng
wǎ miàn
wǎ dèng
wǎ lú
wǎ rén
wǎ zèng
wǎ kōu
wǎ suì
wǎ pán
wǎ gōng
wǎ yáo
wǎ shí
wǎ quán
wǎ jǐ
wǎ yáo
wǎ tè
wǎ lǒng
wǎ sì
wǎ zǐ
wǎ zhǎo
wǎ sī
wǎ bǔ
wǎ zhuān
wǎ liáng
wǎ kuài
wǎ gāng
wǎ biān
wǎ tā
wǎ héng
wǎ guàn
wǎ xiǎn
wǎ àn
wǎ dǐng
wǎ là
wǎ wǎn
wǎ yīng
wǎ wǔ
wǎ liū
wǎ sàn
wǎ chēng
wǎ yàn
wǎ jī
wǎ liè
wǎ zhuān
wǎ lóng
wǎ pì
wǎ wǎn
wǎ lǒng
wǎ líng
wǎ zhàn
wǎ píng
wǎ lán
wǎ shè
wǎ gǔ
wǎ gǒu
wǎ lǐ
wǎ què
wǎ bō
wǎ quān
wǎ léi
wǎ mà
wǎ pán
wǎ fǒu
wǎ dòu
wǎ huā
wǎ píng
wǎ piàn
wǎ sī
wǎ zhī
wǎ guān
wǎ shì
wǎ fáng
wǎ pén
wǎ jiang
wǎ dēng
wǎ gé
陶制炊器。
⒈ 陶制炊器。
引《后汉书·礼仪志下》：“东园武士执事下明器……瓦灶二，瓦釜二，瓦甑一。”
前蜀杜光庭《录异记·鬼神》：“庐山九天使者真君庙门外，有石如瓦甑，光滑莹洁，人尝看玩之，颇有灵异。”
宋陆游《小疾自警》诗：“淖糜煮石泉，香饭炊瓦甑。”
1. 用陶土烧成的：瓦罐。瓦器。瓦釜雷鸣（喻无德无才的人占据高位，煊赫一时）。
2. 〔瓦特〕电的功率单位。简称“瓦”。
3. 用陶土烧成的覆盖房顶的东西：瓦当（dāng ）（即瓦筒之头）。瓦匠。
甑读音：zèng甑zèng(1)（名）古代炊具。(2)（名）（～子）蒸米饭等用的木制桶状器具。(3)（名）蒸馏或使物体分解用的器皿：饭～｜曲颈～。