huì qiú
huì bì
huì bì
huì qiú
huì kuǎn
huì lù
huì lòu
huì mén
huì zhǔ
huì zèng
huì xuǎn
huì xiè
huì hé
huì chuàn
huì zòng
huì tuō
huì miǎn
huì jiāo
huì huò
huì tōng
huì gù
huì dān
huì tuō
huì mài
huì mǎi
huì cái
huì tuō
huì yí
huì yíng
huì zhèng
jiào mài
dìng mài
diào mài
chuán mài
pū mài
gōng mài
huò mài
dǎo mài
zhàn mài
kē mài
mǎi mai
biàn mài
gē mài
bǎng mài
fàn mài
jìng mài
bǎng mài
shē mài
shuǎi mài
gū mài
huó mài
biāo mài
diǎn mài
piāo mài
yù mài
zhì mài
guò mài
gū mài
biāo mài
lüè mài
jū mài
shòu mài
fā mài
yù mài
xuàn mài
biào mài
jué mài
chì mài
pàn mài
dàng mài
chāi mài
jì mài
zhuān mài
chǎo mài
guà mài
guān mài
zá mài
dǔn mài
bǎ mài
dài mài
sī mài
lǎo mài
cháng mài
pāi mài
dōu mài
yāo mài
kuài mài
jiàn mài
xiǎo mài
líng mài
dǎo mài
pāo mài
dā mài
wài mài
xiàng mài
rè mài
guǎi mài
dào mài
jū mài
pán mài
què mài
yà mài
chū mài
líng mài
huì mài
⒈ 谓收受贿赂，卖官爵，通关节。
引宋袁褧《枫窗小牍》卷下：“比部郎淇湛，以王钦若贿卖任懿及第累，謫儋州，竟死海外。”
《明史·周宗建传》：“亓诗教力主催战， 赵兴邦贿卖边臣，皆误封疆之人也。”
清李遯之《三朝野纪》卷七：“何瑞徵、朱鋭锦主考南北，公行贿卖，以关节中者，居其大半。”
贿huì（名）贿赂。
卖读音：mài卖mài(1)（动）拿东西换钱（跟‘买’相对）：把余粮～给国家。(2)（动）为了自己出卖祖国或亲友：～国｜～国求荣。(3)（动）尽量用出来；不吝惜：～劲儿｜～力气。(4)（动）故意表现在外面；让人看见：～功｜～弄。(5)（量）旧时饭馆中称一个菜为一卖：一～炒腰花。