jià huò
jià tǐng
jià kuà
jià gǔ
jià làng
jià míng
jià shì
jià yì
jià shuō
jià yán
jià zuò
jià yuán
jià dàn
jià biàn
jià bù
jià tóu
jià lí
jià jiān
jià kōng
jià hé
jià é
jià yán
jià zhì
jià zǎi
jià hè
jià tiān
jià lín
jià lóng
jià chéng
jià líng
jià què
jià chē
jià hǎi
jià piào
jià shǐ
jià é
jià hóng
jià niǎo
jià cháng
jià zhào
jià yún
jià sú
jià fú
jià zuì
jià niáng
jià líng
jià líng
jià lí
jià tiē
jià shuō
jià bèi
jià qū
jià yì
jià pái
jià dào
jià hōng
jià bēng
jià yù
jià yù
jià lǐ
jià cáo
duì yù
cháng yù
zhì yù
liú yù
guì yù
niǎn yù
lì yù
shǒu yù
yuǎn yù
diào yù
dēng yù
jiǎn yù
yí yù
bèi yù
lǐng yù
chǐ yù
zhèng yù
kuāng yù
shī yù
huàn yù
dāng yù
lín yù
jiāng yù
shàng yù
yù yù
jiàn yù
jiù yù
hē yù
fù yù
dá yù
guǐ yù
jìn yù
wǔ yù
jí yù
pín yù
bì yù
shè yù
jiǔ yù
jìn yù
kàng yù
zǔn yù
dǔ yù
hàn yù
shén yù
zǒng yù
shì yù
bīn yù
chū yù
fǎn yù
hàn yù
qiè yù
biāo yù
jiǎn yù
shǎo yù
è yù
shù yù
bì yù
pú yù
jìn yù
quán yù
fèng yù
chéng yù
chéng yù
fáng yù
róng yù
gòng yù
xiǎng yù
shàn yù
qiáng yù
fáng yù
chén yù
bài yù
cān yù
liù yù
jiān yù
gòng yù
kòng yù
gòng yù
dū yù
nǚ yù
jià yù
suí yù
dǐ yù
pèi yù
shī yù
guǎn yù
tóng yù
fǔ yù
jiàn yù
lóng yù
亦作“驾驭”。
驾驶车马。
驱使；控制。
⒈ 亦作“驾驭”。
⒉ 驾驶车马。
引《吕氏春秋·尊师》：“视舆马，慎驾御；适衣服，务轻煗。”
《淮南子·修务训》：“马不可化，其可驾御，教之所为也。”
唐黄滔《水殿赋》：“天子乃纵巡游，极驾驭，登巨舰以龙跃，扩深扃而虎踞。”
清钱澄之《田园杂诗》之二：“教我驾驭法，使我牛背行。”
⒊ 驱使；控制。
引《三国志·吴志·张昭传》：“夫为人君者，谓能驾御英雄，驱使羣贤。”
晋陶潜《孟府君传》：“﹝桓温﹞从容谓君曰：‘人不可无势，我乃能驾御卿。’”
《周书·文帝纪下》：“恩信被物，能驾驭英豪，一见之者，咸思用命。”
唐杜甫《投赠哥舒开府翰二十韵》：“君王自神武，驾驭必英雄。”
茅盾《子夜》十四：“一会儿，他觉得屠维岳这人本来就不容易驾驭：倔强，阴沉，胆子忒大。”
控制车马的前进。
驾jià(1)（动）使牲口拉（车或农具）：两匹马～车｜～着牲口耕地。(2)（动）驾驶：～车｜～飞机。(3)（名）指车辆；借用为对人的敬辞：大～｜劳～｜挡～。(4)（名）特指帝王的车；借指帝王：晏～｜保～。
御读音：yù御yù(1)（动）驾御车马；赶车。(2)（动）封建社会指上级对下级的管理或支配。(3)（名）封建社会指与皇帝有关的：赐～｜～前。御yù（动）抵挡：防～｜～寒｜～敌。