hùn zá
hùn huǎng
hùn xuè
hùn dú
hún jì
hùn yī
hùn dòu
hùn tóng
hùn fǎng
hùn xù
hùn zhuó
hùn biān
hùn chán
hùn jìn
hùn qióng
hún jiàn
hùn hào
hùn xiáo
hùn rén
hún míng
hùn nào
hùn tōng
hùn tīng
hùn dùn
hùn táng
hùn lài
hùn míng
hùn màn
hùn yī
hùn shì
hùn yáo
hún dàn
hùn hún
hùn gǒng
hùn dùn
hùn hé
hùn bìng
hùn hùn
hùn mào
hùn máng
hùn yán
hùn bǔ
hún jiǎo
hún qí
hùn pāng
hún liáng
hùn sú
hùn chēng
hùn qìn
hùn róu
hùn chàn
hún cuò
hùn chéng
hùn fàn
hùn zuò
hùn huì
hùn xiè
hùn zǐ
hún huà
hùn jì
hùn pēng
hùn yuán
hùn hé
hùn yí
hùn hán
hùn yīn
hùn jiāo
hùn yún
hùn qìn
hùn luàn
hùn shēn
hùn wú
hún xuān
hùn yǎng
hùn róng
hùn chōng
hún hé
hùn náo
hùn rán
hùn máng
hùn hòu
hùn pèng
hùn rù
hùn lún
hùn hào
hún yú
hùn hòng
hùn rǎo
hùn cè
hùn míng
hùn shuō
hùn shì
hùn zhàn
hùn qià
hùn zhàng
hùn móu
hùn zhàng
hùn mēng
hùn dā
⒈ 污浊貌。’ 维遹案：赵校近是。‘污’当为‘沄’之譌《广韵》：‘沄，户混切。’音义与‘浑’同，而书传‘浑’与‘混’通，是‘沄’‘混’亦通。混沄即混混也。”
引《韩诗外传》卷一：“故新沐者必弹冠，新浴者必振衣，莫能以己之皭皭容人之混沄然。”
许维遹集释：“‘沄’旧作‘污’。 赵善詒云：‘混污当作混混。 《文子·上德篇》：“混混之水浊，可以濯吾足乎？”
1. 搀杂在一起：混杂。混和。混同。混淆。混为一谈。
2. 乱，胡乱：混乱。混世魔王。
3. 蒙，充：蒙混。混充。混进。鱼目混珠。
4. 苟且度过：胡混。混事。
沄读音：yún江水中大的波涛。