hùn yī
hùn dā
hùn sú
hún huà
hùn màn
hùn hé
hùn míng
hùn pèng
hùn xuè
hùn róng
hùn náo
hùn cè
hùn yǎng
hùn zhuó
hùn jì
hùn rù
hùn dú
hùn zuò
hùn biān
hùn hòng
hún dàn
hùn zǐ
hùn pāng
hùn rǎo
hùn pēng
hùn chán
hún jiǎo
hùn móu
hùn bìng
hùn jiāo
hùn shì
hùn zhàng
hún jiàn
hùn shēn
hún míng
hùn hún
hún liáng
hùn tīng
hùn dùn
hùn zhàn
hùn bǔ
hùn mào
hùn yún
hún xuān
hùn lài
hùn wú
hùn qióng
hùn máng
hùn shuō
hùn hòu
hùn táng
hùn zhàng
hùn hào
hùn yuán
hùn tōng
hún jì
hùn nào
hùn dòu
hùn luàn
hùn zá
hùn qìn
hùn máng
hùn huǎng
hún hé
hùn míng
hùn yáo
hùn yán
hùn fàn
hùn hán
hùn rén
hùn qìn
hùn yí
hùn hào
hùn xù
hùn tóng
hún cuò
hùn fǎng
hùn rán
hùn róu
hún yú
hún qí
hùn mēng
hùn xiáo
hùn qià
hùn lún
hùn chéng
hùn gǒng
hùn chōng
hùn dùn
hùn chàn
hùn jìn
hùn yī
hùn yīn
hùn hùn
hùn chēng
hùn hé
hùn shì
hùn huì
hùn xiè
chōng míng
qīng míng
yuán míng
zhū míng
zhèng míng
zhòu míng
quán míng
yù míng
yǎo míng
běi míng
miǎo míng
gāo míng
yǐng míng
huō míng
yú míng
wán míng
qióng míng
nán míng
bā míng
shěn míng
miǎo míng
gān míng
hù míng
hún míng
rù míng
mù míng
zhàn míng
yǎo míng
hóng míng
cāng míng
yīn míng
dān míng
qīng míng
hùn míng
yán míng
hūn míng
jiāo míng
dàng míng
gàng míng
xián míng
yīng míng
pàn míng
yōu míng
dùn míng
chén míng
qiáo míng
àn míng
kōng míng
àn míng
jìng míng
dòng míng
wēi míng
zhòng míng
hù míng
yè míng
jué míng
dà míng
yǐn míng
zhōng míng
yǎo míng
chén míng
sì míng
lí míng
máng míng
xī míng
huì míng
diān míng
⒈ 亦作“混溟”。
⒉ 无分无迹，无始无终。
引《庄子·天地》：“致命尽情，天地乐而万事销亡，万物復情，此之谓混冥。”
郭象注：“情復而混冥无迹也。”
晋葛洪《抱朴子·诘鲍》：“子若以混冥为美乎，则乾坤不宜分矣。”
⒊ 谓原始蒙昧的状态。按， 宋杜道坚《＜文子＞缵义》引作“混溟”。
引《淮南子·俶真训》：“古之人有处混冥之中，神气不荡於外，万物恬漠以愉静。”
《文子·下德》：“礼义廉耻不设，万民莫相侵暴虐，犹在於混冥之中。”
⒋ 广大幽深之境。
引《淮南子·俶真训》：“有未始有有无者，包裹天地，陶冶万物，大通混冥。”
《淮南子·要略》：“今学者无圣人之才，而不为详説，则终身颠顿乎混溟之中，而不知觉寤乎昭明之术矣。”
唐柳宗元《南岳弥陀和尚碑铭》：“虚无混冥道乃融，圣神无跡示教功。”
⒌ 指人心中。
引《淮南子·缪称训》：“在混冥之中，不可諭於人。”
高诱注：“混冥，人心中也。”
没有终始、迹象。
1. 搀杂在一起：混杂。混和。混同。混淆。混为一谈。
2. 乱，胡乱：混乱。混世魔王。
3. 蒙，充：蒙混。混充。混进。鱼目混珠。
4. 苟且度过：胡混。混事。
冥读音：míng冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。