shū zī
shū zhēn
shū lìng
shū lí
shū qí
shū zhì
shū dé
shū ài
shū róng
shū fēi
shū xiáng
shū mào
shū yóu
shū nǚ
shū liàng
shū lèi
shū zhēn
shū yuàn
shū shàn
shū mào
shū fàn
shū hù
shū dì
shū hǎo
shū jǐng
shū xián
shū líng
shū xìng
shū rán
shū yù
shū zhe
shū jìng
shū qīng
shū è
shū shū
shū pèi
shū shèng
shū lì
shū wèn
shū huì
shū jiā
shū zhēn
shū kuàng
shū měi
hè zī
bào zī
yù zī
miào zī
bīng zī
lìng zī
dàn zī
jiāo zī
shuāng zī
yán zī
yīng zī
nóng zī
hóng zī
lóng zī
bǐng zī
suǒ zī
qióng zī
fēng zī
qīng zī
xiān zī
nòng zī
yāo zī
yān zī
yàn zī
lì zī
fēng zī
xióng zī
jiàn zī
guī zī
duō zī
héng zī
tiān zī
jìng zī
jié zī
shèng zī
fèng zī
shén zī
hán zī
wǔ zī
shēn zī
hóng zī
fēng zī
gāo zī
jiāo zī
ruì zī
fāng zī
kuā zī
dān zī
hán zī
shū zī
luán zī
yì zī
chěng zī
shēng zī
hè zī
yì zī
pú zī
jīn zī
róng zī
优美的体态;美(好工具.)好的姿容。
⒈ 优美的体态；美好的姿容。
引《太平御览》卷七二〇引晋葛洪《神仙传》：“彭祖云：‘养寿之道，但莫伤之而已。夫冬温夏凉，不失四时之和，所以适身也；美色淑姿，安闲性乐，不致思欲之感，所以通神也。’”
晋张华《励志诗》：“虽有淑姿，放心纵逸。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·情采》：“夫铅黛所以饰容，而盼倩生於淑姿；文采所以饰言，而辩丽本於情性。”
清戴名世《王学箕传》：“皇后公主洁身殉国。以掖庭之淑姿，青宫之玉质，而沦没贼手，何有於臣民之妻子！”
优雅的仪态。