ráo fù
ráo duō
ráo xiàn
ráo guǒ
ráo shé
ráo jiǎn
ráo guǎng
ráo péi
ráo cái
ráo yáo
ráo shuǎng
ráo rén
ráo zǐ
ráo yǎn
ráo yuǎn
ráo jiǎ
ráo zòng
ráo tou
ráo fá
ráo chǐ
ráo dào
ráo wò
ráo yǒng
ráo shòu
ráo shè
ráo fàng
ráo měi
ráo běn
ráo qǔ
ráo bǎo
ráo yù
ráo jiè
ráo mìng
ráo shù
ráo miǎn
zuǐ shé
juǎn shé
fǎn shé
huáng shé
sè shé
jié shé
chēng shé
guā shé
dàn shé
guǐ shé
yǎo shé
lǜ shé
jiá shé
mí shé
gǔ shé
gǔ shé
shà shé
bǎi shé
zhōng shé
duàn shé
jiǎo shé
què shé
zǐ shé
liǎng shé
fèi shé
míng shé
yīng shé
fàn shé
lǜ shé
lìn shé
zé shé
wěn shé
zhèng shé
jiāo shé
biàn shé
huǒ shé
yáo shé
guǎng shé
nòng shé
mén shé
mù shé
yáng shé
bǐ shé
kǒu shé
chún shé
jiàn shé
suō shé
yú shé
shì shé
è shé
gào shé
chì shé
niē shé
niǎn shé
jūn shé
chàn shé
zé shé
zhòng shé
chǐ shé
mào shé
jué shé
làng shé
èr shé
miào shé
tiě shé
lì shé
gǒu shé
fǎn shé
duó shé
xiāo shé
pò shé
qiǎo shé
nìng shé
diàn shé
chuō shé
diào shé
tāo shé
dú shé
mài shé
què shé
jiáo shé
xiǎo shé
yā shé
gōu shé
cì shé
māo shé
zé shé
biàn shé
jué shé
shuō shé
xiù shé
yí shé
bì shé
tūn shé
guà shé
chán shé
mǔ shé
jiǎo shé
hóu shé
jié shé
cháng shé
jī shé
tǔ shé
ráo shé
diào shé
jìn shé
tà shé
xué shé
饶舌ráoshé
(1) 滔滔不绝多嘴多舌地、毫无效果地讲话
例王趣驾参礼，行修[.好工具]默然，但云:“延寿饶舌。”——《吴越备史》英beat one’s gums;shoot off one's mouth⒈ 唠叨；多嘴。
引《北齐书·斛律光传》：“盲眼老公背上下大斧，饶舌老母不得语。”
唐白居易《酬严给事》诗：“不缘啼鸟春饶舌，青琐仙郎可得知？”
清黄遵宪《以莲菊桃杂供一瓶作歌》：“花不能言我饶舌，花神汝莫生分别。”
茅盾《子夜》七：“但是同样有几杯酒下肚的李玉亭却也例外地饶舌。”
多话。
饶ráo(1)（形）丰富、多：富～｜～有风趣。(2)（动）另外添：～头（多给的少量东西）｜有两人去就行了；不要把他也～在里头。(3)（动）饶恕；宽容：～他这一回。(4)〈口〉（连）表示让步；跟“虽然；尽管”意思相近：～这么让着他；他还不满意。(5)姓。
舌读音：shé舌shé(1)（名）舌头。(2)（名）像舌头的东西：火～。(3)（名）铃或铎中的锤。