shì shé
biàn shé
nòng shé
míng shé
yīng shé
bǎi shé
gōu shé
guǎng shé
zhòng shé
fàn shé
fèi shé
nìng shé
jiǎo shé
lǜ shé
què shé
mǔ shé
niē shé
mài shé
chuō shé
xué shé
shà shé
zhōng shé
què shé
jiāo shé
jiǎo shé
yā shé
chún shé
hóu shé
jūn shé
biàn shé
pò shé
wěn shé
yí shé
yú shé
chán shé
fǎn shé
tāo shé
diào shé
mén shé
huǒ shé
è shé
ráo shé
jiáo shé
diàn shé
yǎo shé
māo shé
jué shé
suō shé
duó shé
xiǎo shé
zuǐ shé
miào shé
tiě shé
lǜ shé
jué shé
chēng shé
guà shé
bǐ shé
gǔ shé
yáng shé
lì shé
jìn shé
chǐ shé
sè shé
cì shé
dàn shé
bì shé
èr shé
jī shé
tǔ shé
guā shé
mí shé
zé shé
zhèng shé
jiá shé
guǐ shé
shuō shé
kǒu shé
jié shé
yáo shé
chì shé
mào shé
liǎng shé
xiù shé
gào shé
diào shé
juǎn shé
xiāo shé
zǐ shé
tà shé
jiàn shé
jié shé
dú shé
gǔ shé
zé shé
cháng shé
niǎn shé
tūn shé
lìn shé
zé shé
fǎn shé
duàn shé
làng shé
gǒu shé
mù shé
qiǎo shé
chàn shé
huáng shé
⒈ 咬啮舌头。表示不说话，或不敢说话。
引《陈书·徐陵传》：“忠孝之言，皆应齚舌。”
唐孙樵《与友人论文书》：“洎李御史甘以乐进后士，飘然南迁，由是达官皆闔关齚舌，不敢上下后进。”
《续资治通鉴·宋仁宗景祐四年》：“顷仲淹、余靖等以言事被黜，天下齚舌不敢议朝政，行将二年。”