jiǒng kǔ
jiǒng lù
jiǒng jù
jiǒng bù
jiǒng xiàng
jiǒng kùn
jiǒng mò
jiǒng jú
jiǒng pò
jiǒng cù
jiǒng cù
jiǒng fá
jiǒng zhuàng
jiǒng kuì
jiǒng jí
jiǒng lù
jiǒng zhú
jiǒng jué
jiǒng rǔ
jiǒng zhì
jiǒng rán
jiǒng qìng
jiǒng huáng
jiǒng jìng
jiǒng náo
jiǒng chǔn
jiǒng qióng
jiǒng bài
jiǒng zhí
jiǒng jué
jiǒng sè
jiǒng shè
jiǒng sè
jiǒng kuàng
jiǒng tài
jiǒng juě
jiǒng suō
jiǒng bī
jiǒng ài
jiǒng shù
jiǒng jié
jiǒng zhí
jiǒng cù
jiǒng è
jiǒng bào
jiǒng cuì
jiǒng xiá
jiǒng bì
jiǒng chù
jiǎo sè
yū sè
hān sè
yōu sè
pǔ sè
qí sè
cū sè
suān sè
wū sè
dàn sè
dùn sè
gàn sè
dāi sè
xiāo sè
gěng sè
yìng sè
kū sè
xiǎn sè
jiān sè
sī sè
cū sè
xiū sè
níng sè
xiǎn sè
jí sè
chí sè
ān sè
shēng sè
niù sè
hé sè
nè sè
pì sè
wán sè
zhān sè
dì sè
àn sè
bǎn sè
qiào sè
náng sè
xiù sè
lìn sè
xíng sè
lìn sè
gǔ sè
shū sè
guài sè
jiǒng sè
wèi sè
yīn sè
qiān sè
jiǎn sè
hài sè
chàn sè
nián sè
gé sè
huì sè
gěng sè
kǔ sè
lěng sè
zhì sè
zhì sè
shī sè
qiǎn sè
jǐn sè
hán sè
jiǒng sè
yīn sè
shēng sè
xián sè
qīng sè
⒈ 窘迫，为难。
引明宋濂《故陈夫人赵氏石表辞》：“赵氏一力荷任之，而畧不见艰难窘涩之意，人以为顺且贤。”
⒉ 局促，不流畅。
引清周亮工《书影》卷六：“尽去自宋以来开闔首尾、经纬错综之法，而别为一种臃肿窘涩浮荡之文。”
窘jiǒng(1)（形）穷困：～迫｜～困｜枯～。(2)（形）为难：～相｜～况｜～境｜受～。
涩读音：sè涩sè(1)（名）像明矾或不熟的柿子那样使舌头感到麻木干燥的味道。(2)（形）摩擦时阻力大；不滑润：轮轴发～；该上油了。(3)（形）（文句）不流畅；难读；难懂：艰～。