tōu qiǎn
tōu fēng
tōu xiào
tōu nuò
tōu róng
tōu hé
tōu tīng
tōu ān
tōu mí
tōu nìng
tōu qiǎo
tōu qī
tōu tuō
tōu qiè
tōu qián
tōu xí
tōu pāi
tōu jū
tōu rén
tōu yòng
tōu ér
tōu xiāng
tōu chí
tōu dù
tōu xián
tōu lǎn
tōu shēng
tōu lè
tōu jīng
tōu shī
tōu gōng
tōu guāng
tōu qǔ
tōu zuǐ
tōu tuǒ
tōu shēng
tōu liè
tōu cháng
tōu hàn
tōu huàn
tōu kòng
tōu báo
tōu kuài
tōu tōu
tōu qíng
tōu mō
tōu lòu
tōu duò
tōu tuō
tōu pó
tōu kàn
tōu duò
tōu huān
tōu rěn
tōu táo
tōu huó
tōu miǎn
tōu nèn
tōu yíng
tōu yǔ
tōu cún
tōu jī
tōu kè
tōu dào
tōu xīng
tōu yuè
tōu xiá
tōu mò
tōu gǒu
tōu jīn
tōu kuī
tōu zéi
tōu shuì
tōu yú
tōu ěr
tōu qīng
tōu xī
qiǎo nìng
xiān nìng
fán nìng
xiǎn nìng
bù nìng
jiān nìng
xìng nìng
chán nìng
shàn nìng
jiǎo nìng
wǔ nìng
sì nìng
guǐ nìng
bì nìng
tān nìng
zhū nìng
piān nìng
zhōu nìng
bǐ nìng
wū nìng
gǔ nìng
tōu nìng
tiāo nìng
zhōng nìng
sān nìng
chǎn nìng
chán nìng
kuáng nìng
yōu nìng
huí nìng
quán nìng
qióng nìng
wū nìng
xié nìng
róu nìng
kuài nìng
biàn nìng
yú nìng
bēi nìng
shà nìng
gé nìng
xiǎo nìng
piǎn nìng
zhǐ nìng
jì nìng
rén nìng
tǐ nìng
⒈ 逢迎谄媚。
引唐陆龟蒙《卜肆铭》：“蜀严之託蓍龟也，以忠孝仁义；后来之託蓍龟也，以媮佞险詖。”
《新唐书·奸臣传上·陈希烈》：“天宝元年，有神降丹凤门，以为老子告锡灵符， 希烈因是上言……其媮佞类如此。”
偷tōu(1)（动）基本义：私下里拿走别人的东西占为己有。(2)（动）瞒着人。(3)（动）抽出时间。(4)（动）苟且敷衍；只顾眼前。
佞读音：nìng佞nìng(1)（形）能说会道；惯于用花言巧语谄媚人：～臣｜～人。(2)（形）有才智：不～。