bì chén
cái chén
dào chén
wěi chén
chù chén
bō chén
gōng chén
bèi chén
zhì chén
zhōng chén
lǎo chén
biǎo chén
jiāo chén
yù chén
lái chén
xiè chén
qún chén
shòu chén
xián chén
fù chén
jiàn chén
bù chén
jūn chén
bì chén
xié chén
péi chén
bīn chén
zhòng chén
zhèng chén
jiān chén
huā chén
xiàn chén
gū chén
yì chén
zhǔ chén
jiù chén
bǐ chén
dēng chén
zēng chén
zhēn chén
hóng chén
quán chén
liè chén
zhí chén
cuàn chén
shàng chén
nóng chén
wǔ chén
pǐn chén
sǐ chén
mò chén
wài chén
láng chén
èr chén
jù chén
rú chén
miǎn chén
yàn chén
gù chén
wáng chén
cóng chén
chán chén
dá chén
zhǒng chén
tái chén
wáng chén
chǎng chén
zhēng chén
láo chén
cái chén
wēi chén
jiàn chén
jǐ chén
èr chén
cí chén
jī chén
yù chén
yì chén
guó chén
jì chén
rén chén
kǔn chén
zhēn chén
gàn chén
hàn chén
zhōng chén
shēng chén
dào chén
quán chén
qiáng chén
tū chén
jìn chén
yuǎn chén
chún chén
fāng chén
chì chén
chǒng chén
nèi chén
nìng chén
wén chén
gōng chén
liù chén
shì chén
guǎ chén
wàng chén
mó chén
yǔ chén
fú chén
jí chén
jiā chén
niè chén
hǔ chén
háo chén
guān chén
zhòng chén
pú chén
fān chén
zhà chén
mìng chén
wǔ chén
sè chén
qī chén
zǎi chén
huà chén
yí chén
mín chén
bù chén
léi chén
xià chén
fǔ chén
zhú chén
shì chén
shì chén
mò chén
bǎo chén
fēng chén
bū chén
zéi chén
dǐng chén
jìn chén
qiān chén
jiāng chén
qīn chén
shì chén
lù chén
shǐ chén
sān chén
pàn chén
sù chén
móu chén
cáo chén
chēng chén
dǎng chén
dà chén
míng chén
xíng chén
shān chén
wěi chén
xié chén
ěr chén
fǔ chén
léi chén
jiàng chén
xìn chén
liáng chén
nì chén
míng chén
cháng chén
chǔ chén
guì chén
fán chén
jī chén
shǐ chén
bà chén
míng chén
kē chén
sī chén
yàn chén
sì chén
fān chén
cè chén
yīn chén
jǐ chén
hé chén
biān chén
gū chén
qí chén
xiǎo chén
róng chén
zhù chén
jìn chén
lì chén
jiǎng chén
bī chén
dòu chén
shū chén
táo chén
yì chén
yàn chén
luàn chén
shěng chén
jiàn chén
sāng chén
fú chén
bī chén
gé chén
shèng chén
dū chén
chéng chén
cí chén
jì chén
yú chén
máng chén
yìng chén
jùn chén
迩臣ěrchén
(1) 近臣
英courtier⒈ 犹近臣。
引《左传·昭公三十年》：“吴子唁而送之，使其邇臣从之，遂奔楚。”
《孔子家语·入官》：“故君上者，民之仪也；有司执政者，民之表也；邇臣便僻者，羣僕之伦也。”
宋陈亮《论开诚之道》：“大臣必使之当大责，邇臣必使之与密议。”
迩ěr（形）〈书〉近。迩ěr（名）饵海；湖名；在云南省。
臣读音：chén臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。