bī chén
chēng chén
miǎn chén
xiè chén
xié chén
zhèng chén
liù chén
fān chén
jiàn chén
jùn chén
jǐ chén
móu chén
yǔ chén
shēng chén
láo chén
zhǒng chén
jiù chén
kē chén
tái chén
sāng chén
cái chén
biǎo chén
wǔ chén
zhǔ chén
qún chén
zǎi chén
shū chén
wěi chén
liáng chén
fāng chén
èr chén
zhēng chén
huà chén
jìn chén
jìn chén
jiān chén
wǔ chén
cáo chén
rú chén
láng chén
sè chén
guì chén
yīn chén
pǐn chén
zhí chén
dào chén
jù chén
chǒng chén
yàn chén
fú chén
zhì chén
tū chén
chún chén
yù chén
fù chén
bù chén
dào chén
guān chén
yì chén
zhòng chén
sān chén
nóng chén
guǎ chén
sù chén
cí chén
lǎo chén
fǔ chén
chì chén
zhōng chén
bèi chén
cè chén
nì chén
jì chén
dēng chén
fēng chén
gōng chén
yàn chén
zhà chén
jūn chén
zhòng chén
hàn chén
yí chén
jì chén
gàn chén
jiàn chén
yú chén
hǔ chén
wáng chén
nèi chén
míng chén
bà chén
hé chén
jiā chén
xià chén
jìn chén
nìng chén
bǎo chén
wàng chén
shì chén
qiáng chén
zhēn chén
cái chén
shòu chén
chán chén
gū chén
yàn chén
gé chén
jiāng chén
xìn chén
zhú chén
bū chén
qī chén
xíng chén
niè chén
mò chén
háo chén
péi chén
dǐng chén
biān chén
dá chén
míng chén
yuǎn chén
qiān chén
dà chén
xié chén
qí chén
gù chén
zhēn chén
jí chén
shěng chén
bīn chén
cháng chén
léi chén
chǎng chén
bī chén
shì chén
bǐ chén
zēng chén
quán chén
jiǎng chén
jiàn chén
wài chén
ěr chén
yìng chén
gū chén
kǔn chén
sǐ chén
shǐ chén
jī chén
rén chén
dǎng chén
wěi chén
yì chén
jiàng chén
máng chén
xiǎo chén
sī chén
zhù chén
chéng chén
chù chén
yù chén
lái chén
mó chén
guó chén
shǐ chén
hóng chén
zéi chén
bù chén
èr chén
léi chén
zhōng chén
bō chén
cí chén
fú chén
fán chén
lù chén
cuàn chén
lì chén
shān chén
wén chén
róng chén
chǔ chén
pàn chén
míng chén
jiāo chén
luàn chén
jī chén
gōng chén
táo chén
shàng chén
mín chén
liè chén
dū chén
cóng chén
wēi chén
bì chén
mìng chén
pú chén
quán chén
huā chén
xián chén
fǔ chén
mò chén
wáng chén
jǐ chén
yì chén
shèng chén
qīn chén
shì chén
fān chén
xiàn chén
dòu chén
bì chén
shì chén
sì chén
⒈ 古代随嫁的臣仆。 《史记·殷本纪》：“伊尹名阿衡。
引阿衡欲奸汤而无由，乃为有莘氏媵臣，负鼎俎，以滋味説汤，致于王道。”
《史记·秦本纪》：“繆公闻百里傒贤，欲重赎之，恐楚人不与，仍使人谓楚曰：‘吾媵臣百里傒在焉，请以五羖羊皮赎之。’”
随嫁的臣仆。
媵yìng(1)〈书〉（动）陪送出嫁。 （名）随嫁的人。(2)〈书〉（动）陪送出嫁。 （名）妾。
臣读音：chén臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。