jìn chén
jí chén
dà chén
xìn chén
hàn chén
bù chén
shì chén
jī chén
shì chén
bà chén
wáng chén
chǎng chén
yì chén
hǔ chén
fú chén
jù chén
ěr chén
sǐ chén
nì chén
èr chén
zhēn chén
zhēng chén
cáo chén
bī chén
tái chén
wài chén
qiáng chén
biǎo chén
gàn chén
zhǒng chén
bīn chén
zēng chén
gū chén
jī chén
dào chén
zhú chén
mò chén
bì chén
kē chén
sì chén
zhòng chén
zhà chén
mò chén
qī chén
xiǎo chén
fán chén
fān chén
niè chén
shū chén
shēng chén
xián chén
sāng chén
èr chén
yìng chén
wēi chén
zhí chén
bǎo chén
sè chén
míng chén
qīn chén
zhǔ chén
bō chén
dū chén
shòu chén
yú chén
xíng chén
jùn chén
táo chén
jìn chén
chún chén
míng chén
liù chén
léi chén
xiè chén
jūn chén
shì chén
yù chén
fǔ chén
wáng chén
hé chén
luàn chén
xiàn chén
lì chén
guì chén
huà chén
léi chén
dǐng chén
shǐ chén
chán chén
biān chén
cè chén
zhōng chén
wén chén
chù chén
wǔ chén
jiàng chén
dào chén
dá chén
nóng chén
gé chén
shàng chén
pú chén
dòu chén
jiàn chén
yù chén
zhōng chén
shǐ chén
guǎ chén
chǒng chén
jiù chén
rén chén
cái chén
jiāng chén
dǎng chén
róng chén
chéng chén
qiān chén
cháng chén
pàn chén
yì chén
jiāo chén
jiàn chén
rú chén
gōng chén
zhèng chén
tū chén
fān chén
fú chén
nìng chén
qí chén
sān chén
mín chén
wàng chén
gù chén
yuǎn chén
jiàn chén
cái chén
gōng chén
fēng chén
hóng chén
cí chén
wěi chén
bù chén
bì chén
pǐn chén
cuàn chén
sù chén
zhù chén
shì chén
lǎo chén
yì chén
zhòng chén
máng chén
móu chén
shèng chén
bǐ chén
chǔ chén
péi chén
jì chén
gū chén
zǎi chén
yǔ chén
jǐ chén
quán chén
háo chén
jiān chén
lái chén
fù chén
yàn chén
lù chén
yàn chén
liáng chén
jiā chén
bèi chén
míng chén
bī chén
qún chén
liè chén
wěi chén
bū chén
xié chén
zhì chén
yí chén
chēng chén
shěng chén
jìn chén
chì chén
cóng chén
kǔn chén
mó chén
jǐ chén
quán chén
guān chén
láng chén
miǎn chén
yàn chén
jiǎng chén
shān chén
zhēn chén
fǔ chén
guó chén
huā chén
xià chén
fāng chén
nèi chén
mìng chén
wǔ chén
xié chén
yīn chén
jì chén
láo chén
dēng chén
cí chén
sī chén
zéi chén
⒈ 宦官的别称。参见“寺人”。
引《太平广记》卷二一引《仙传拾遗》：“﹝玄宗﹞即詔寺臣陈忠盛挈雄黄八十两，往峨眉宣赐思邈。”
寺sì(1)（名）本义：古代官署名：古代官署名(2)（名）佛教的庙宇：碧云～｜护国～。(3)（名）伊斯兰教徒礼拜讲经的地方：清真～。
臣读音：chén臣chén(1)（名）君主时代的官吏；有时也包括百姓：君～。(2)（名）官吏对皇帝上书或说话时的自称。