yǎo míng
qióng míng
yuán míng
bā míng
hóng míng
pàn míng
chén míng
chén míng
àn míng
lí míng
hūn míng
gàng míng
yōu míng
shěn míng
rù míng
sì míng
dān míng
yǎo míng
yǎo míng
zhū míng
dùn míng
huō míng
yīng míng
chōng míng
zhōng míng
miǎo míng
máng míng
dà míng
jìng míng
yīn míng
mù míng
huì míng
nán míng
qīng míng
gāo míng
kōng míng
gān míng
cāng míng
hù míng
yù míng
àn míng
xī míng
qīng míng
yè míng
yú míng
miǎo míng
jiāo míng
yán míng
dàng míng
hùn míng
jué míng
wēi míng
xián míng
yǐn míng
hù míng
zhèng míng
qiáo míng
dòng míng
quán míng
yǐng míng
wán míng
zhòng míng
zhòu míng
hún míng
diān míng
zhàn míng
běi míng
⒈ 天极高处之气。借指高空。
引《文选·张衡＜思玄赋＞》：“踰痝鸿於宕冥兮，贯倒景而高厉。”
李善注引旧注：“痝鸿、宕冥，皆天之高气。”
刘良注：“宕冥，犹窈冥也。”
⒉ 昏暗；愚昧。
引《文选·王褒＜洞箫赋＞》：“於是乃使夫性昧之宕冥，生不覩天地之体势，闇於白黑之貌形。”
李善注：“性昧宕冥，谓天性过於幽冥也。”
拖延、延迟。 【组词】：悬宕、延宕
放逸不受拘束。通「荡」。 【组词】：放宕
冥读音：míng冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。