zhòu jū
zhòu hūn
zhòu fàn
zhòu jìn
zhòu xī
zhòu xiāo
zhòu bǔ
zhòu jī
zhòu míng
zhòu xíng
zhòu jiē
zhòu fú
zhòu huì
zhòu lòu
zhòu máng
zhòu mù
zhòu hūn
zhòu jǐng
zhòu qǐn
zhòu zè
zhòu rì
zhòu fēn
zhòu jǐn
zhòu míng
zhòu tuì
zhòu yǒng
zhòu shí
zhòu jiàn
zhòu mián
zhòu jiān
zhòu yè
zhòu jué
zhòu guāng
zhòu sè
zhòu huì
qióng míng
dān míng
jìng míng
diān míng
pàn míng
zhòng míng
máng míng
zhū míng
yán míng
yǐn míng
rù míng
miǎo míng
bā míng
yǎo míng
qīng míng
yōu míng
dùn míng
hūn míng
shěn míng
gāo míng
yè míng
huì míng
hún míng
zhòu míng
yù míng
xián míng
gàng míng
chén míng
nán míng
gān míng
hóng míng
àn míng
yǎo míng
yuán míng
chōng míng
dà míng
cāng míng
jiāo míng
dàng míng
miǎo míng
yīn míng
yīng míng
jué míng
mù míng
zhàn míng
wán míng
quán míng
qiáo míng
chén míng
kōng míng
qīng míng
yǐng míng
àn míng
huō míng
hùn míng
yǎo míng
yú míng
zhèng míng
wēi míng
lí míng
xī míng
běi míng
hù míng
zhōng míng
hù míng
dòng míng
sì míng
白昼昏暗。
⒈ 白昼昏暗。
引《汉书·张敞传》：“月朓日蚀，昼冥宵光。”
颜师古注：“冥，闇也。”
《晋书·隐逸传·夏统》：“叱咤讙呼，雷电昼冥，集气长啸，沙尘烟起。”
唐吕令则《义井赋》：“色湛湛以天碧，嵌阴阴而昼冥。”
昼（名）从天亮到天黑的一段时间；白天：～夜｜白～。
冥读音：míng冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。