huì xiǎn
huì xīn
huì míng
huì míng
huì mèn
huì àn
huì hēi
huì pì
huì méng
huì míng
huì máng
huì sāi
huì zhuó
huì sòng
huì qì
huì fú
huì sè
huì mèi
huì zhì
huì guāng
huì sè
huì yè
huì yín
huì sè
huì zhì
huì yān
huì hū
huì rù
huì àn
huì tāo
huì mò
huì wàng
huì cáng
huì huò
huì míng
huì pò
huì jié
huì jǐng
huì yù
huì zài
huì rì
huì wù
huì máng
huì wěi
huì yǎng
huì jì
huì nì
huì wěi
huì àn
huì yùn
huì shuò
huì quē
huì mì
huì méng
huì miè
huì shí
huì shì
huì huì
huì xiǎo
dòng míng
àn míng
quán míng
nán míng
qiáo míng
zhū míng
dàng míng
sì míng
bā míng
gān míng
hóng míng
hún míng
zhèng míng
yǎo míng
gāo míng
yīng míng
huō míng
xī míng
yú míng
qīng míng
dān míng
zhòu míng
pàn míng
qióng míng
zhōng míng
zhòng míng
gàng míng
diān míng
hūn míng
jiāo míng
lí míng
yǐn míng
yǐng míng
zhàn míng
yīn míng
jìng míng
wēi míng
dùn míng
běi míng
dà míng
hùn míng
yán míng
jué míng
qīng míng
cāng míng
chōng míng
shěn míng
chén míng
mù míng
yōu míng
kōng míng
yè míng
chén míng
huì míng
wán míng
miǎo míng
yuán míng
hù míng
rù míng
hù míng
yǎo míng
máng míng
yù míng
xián míng
àn míng
miǎo míng
yǎo míng
昏暗；(好工具.)阴沉。
⒈ 昏暗；阴沉。
引《史记·高祖本纪》：“是时雷电晦冥， 太公往视，则见蛟龙於其上。”
唐李白《梁甫吟》：“三时大笑开电光，倏烁晦冥起风雨。”
元刘壎《隐居通议·鬼神》：“暴风急雨忽至，雷电随之，渐觉晦冥。”
郭沫若《李白与杜甫·杜甫的阶级意识》：“乾元二年三月，两军战于安阳河北，大风忽起，吹沙拔木，天地晦冥，咫尺不辨。”
光线昏暗。《史记．卷八．高祖本纪》：「是时雷电晦冥，太公往视，则见蛟龙于其上。」《大宗宣和遗事．元集》：「风光霁月之时少，阴雨晦冥之时多。」也作「晦蒙」、「晦暝」。
晦huì(1)（名）夏历每月的末一天：～朔。(2)（形）昏暗；不明显：～涩｜隐～。(3)（名）夜晚：风雨如～。
冥读音：míng冥míng(1)（形昏暗：幽～｜晦～。(2)（形）深奥；深沉：～思｜～想。(3)（形）糊涂；愚昧：～顽。(4)（名）迷信的人称人死以后进入的世界；阴间：～钞｜～府。