yīng gòu
yīng chán
yīng jiù
yīng míng
yīng chù
yīng shǒu
yīng yì
yīng ér
yīng zhì
yīng huái
yīng lín
yīng wǔ
yīng chéng
yīng lù
yīng kē
yīng kē
yīng yīng
yīng wǔ
yīng nián
yīng hái
yīng bìng
yīng zǐ
yīng juàn
yīng hóu
yīng wù
yīng zuì
yīng báo
yīng dīng
yīng lún
yīng tí
yīng luó
běi míng
yuán míng
máng míng
hún míng
yīng míng
pàn míng
jiāo míng
yù míng
chén míng
lí míng
qiáo míng
yǎo míng
cāng míng
miǎo míng
sì míng
mù míng
yǎo míng
chōng míng
gāo míng
zhōng míng
yú míng
gàng míng
yǐng míng
qióng míng
jìng míng
zhū míng
quán míng
miǎo míng
nán míng
bā míng
hóng míng
rù míng
yán míng
zhàn míng
hù míng
qīng míng
yīn míng
xián míng
yǎo míng
huō míng
yōu míng
qīng míng
zhòng míng
jué míng
dà míng
zhèng míng
àn míng
àn míng
dān míng
wán míng
hūn míng
hùn míng
dàng míng
zhòu míng
dòng míng
shěn míng
yè míng
dùn míng
xī míng
hù míng
diān míng
huì míng
chén míng
gān míng
yǐn míng
kōng míng
wēi míng
⒈ 幽都。指北方极远的地方。旧以为日没于此,万象阴暗。
引《后汉书·冯衍传下》:“神雀翔於鸿崖兮,玄武潜於婴冥。”
李贤注:“婴冥犹晦昧,所谓幽都也。”
婴yīng(名)婴儿;不满一岁的小孩儿:~孩|~疾|妇~|育~。婴yīng〈书〉触;缠绕。
冥读音:míng冥míng(1)(形昏暗:幽~|晦~。(2)(形)深奥;深沉:~思|~想。(3)(形)糊涂;愚昧:~顽。(4)(名)迷信的人称人死以后进入的世界;阴间:~钞|~府。