suàn qǐng
suàn qiú
suàn mìng
suàn lüè
suàn jié
suàn kǒu
suàn shì
suàn kè
suàn fā
suàn zǐ
suàn lái
suàn lù
suàn guà
suàn jiā
suàn lù
suàn qì
suàn zé
suàn dìng
suàn fǎ
suàn jìn
suàn zhàng
suàn shì
suàn zhàng
suàn tí
suàn zuò
suàn shù
suàn fù
suàn cǎo
suàn chóu
suàn kè
suàn shù
suàn dài
suàn xián
suàn jì
suàn pán
suàn le
suàn shù
suàn xiǎo
suàn mín
suàn guǎn
suàn huà
suàn dài
suàn zhàng
suàn lì
suàn chéng
guān fù
chǔ fù
zé fù
chōng fù
dá fù
gòng fù
píng fù
gé fù
děng fù
bì fù
cái fù
guān fù
fēng fù
jūn fù
qiū fù
dú fù
jiǎ fù
shǔ fù
héng fù
qiū fù
kè fù
xiū fù
gōng fù
zū fù
yáo fù
bō fù
qīng fù
jí fù
shàn fù
zhì fù
shì fù
zhēng fù
suàn fù
yú fù
yáo fù
tián fù
xiū fù
máo fù
bǐng fù
bǐng fù
chē fù
gòng fù
shī fù
jǐng fù
hàn fù
sāo fù
diào fù
cóng fù
xī fù
shī fù
pián fù
què fù
tiān fù
shuì fù
jiǔ fù
yáo fù
dà fù
jiǔ fù
kè fù
gèng fù
lùn fù
cáo fù
bié fù
miǎn fù
yì fù
zhòng fù
juān fù
cǎo fù
chēng fù
zá fù
jī fù
mǎi fù
sān fù
xiāng fù
zhèng fù
cí fù
bāng fù
cí fù
bǎi fù
qī fù
xiàn fù
cái fù
dīng fù
nóng fù
kǒu fù
fú fù
é fù
pái fù
mài fù
yú fù
jūn fù
bì fù
guó fù
xiè fù
rǒng fù
zī fù
sù fù
fēng fù
biān fù
xiǎo fù
péng fù
cháng fù
chūn fù
bào fù
chá fù
shū fù
jiān fù
zhǐ fù
gǔ fù
wáng fù
bū fù
rǒng fù
⒈ 汉代对成年人所征的丁口税。 元帝时贡禹有改“年二十乃算”之请，见《汉书·贡禹传》。
引《汉书·高帝纪上》：“﹝四年﹞八月，初为算赋。”
颜师古注引如淳曰：“《汉仪注》民年十五以上至五十六出赋钱，人百二十为一算，为治库兵车马。”
算suàn(1)（动）本义：计算数目。(2)（动）计算进去：～题。(3)（动）谋划；计划：～计｜失～。(4)（动）推测：我～他今天该考试了。(5)（动）认做；当做：～我的。(6)（名）算数；承认有效力：我们中国人说话是～数的。(7)（动）作罢；不计较：～了吧。(8)（副）总算：最后～弄懂了。
赋读音：fù赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。