chǔ shùn
yī shùn
ān shùn
jiǎng shùn
wéi shùn
shì shùn
wěi shùn
xiáng shùn
jiāng shùn
huà shùn
zhōng shùn
xiàng shùn
fù shùn
chǎn shùn
shí shùn
kāng shùn
ā shùn
cóng shùn
yī shùn
kūn shùn
qǐng shùn
tì shùn
fù shùn
yù shùn
lǐ shùn
héng shùn
bǐ shùn
bīn shùn
lǚ shùn
kuān shùn
fǔ shùn
yán shùn
kuǎn shùn
róng shùn
jǐn shùn
ěr shùn
xiào shùn
yú shùn
suí shùn
lián shùn
wēn shùn
xīn shùn
xùn shùn
bǎi shùn
dá shùn
dào shùn
tuō shùn
wǎn shùn
fù shùn
qín shùn
qín shùn
guāi shùn
hé shùn
fǔ shùn
cán shùn
kè shùn
xìn shùn
yán shùn
xù shùn
tōng shùn
bù shùn
zhuāng shùn
chéng shùn
xié shùn
nì shùn
guī shùn
xiáng shùn
cháng shùn
jìng shùn
wǎn shùn
gōng shùn
fàn shùn
liù shùn
xùn shùn
jiǎng shùn
róu shùn
kǒu shùn
hé shùn
qiè shùn
zhī shùn
xún shùn
píng shùn
bǐ shùn
qiān shùn
bēi shùn
jìng shùn
fèng shùn
rěn shùn
jiào shùn
qīn shùn
简易而顺情。
《晏子春秋·谏下十六》：“其动作，侻顺而不逆，可以奉生。”
1. 简易。
2. 适当，应当。
3. 同“脱”。
[ tuì ]1. 恰好，相宜。
顺读音：shùn顺(1)（动）本义：顺着。(2)（动）向着同一个方向：～风。(3)（动）依着自然情势（移动）；沿（着）：～大道走。(4)（动）使方向一致；使有条理次序：这篇文章还得～一～。(5)（动）趁便；顺便：～手关门。(6)（动）适合；如意：～心｜～眼。(7)（动）依次：～延。(8)（动）顺从：归～。(9)（动）姓。