fǔ shùn
dá shùn
qǐng shùn
shì shùn
bù shùn
xiào shùn
fù shùn
nì shùn
xīn shùn
yī shùn
rěn shùn
suí shùn
tuō shùn
gōng shùn
tì shùn
xún shùn
zhōng shùn
jìng shùn
kuǎn shùn
ān shùn
xiáng shùn
chǔ shùn
kāng shùn
yán shùn
jiào shùn
bǐ shùn
wēn shùn
wǎn shùn
lǚ shùn
xié shùn
róng shùn
qiè shùn
bēi shùn
huà shùn
jǐn shùn
wéi shùn
yú shùn
jìng shùn
bǐ shùn
dào shùn
yī shùn
zhuāng shùn
wǎn shùn
cóng shùn
fǔ shùn
hé shùn
qiān shùn
ěr shùn
yán shùn
xùn shùn
xìn shùn
zhī shùn
cán shùn
bīn shùn
guī shùn
kuān shùn
fèng shùn
liù shùn
píng shùn
bǎi shùn
hé shùn
qín shùn
xù shùn
yù shùn
chéng shùn
guāi shùn
lǐ shùn
cháng shùn
wěi shùn
shí shùn
xiàng shùn
jiǎng shùn
lián shùn
qīn shùn
fù shùn
fù shùn
kǒu shùn
fàn shùn
róu shùn
jiāng shùn
tōng shùn
héng shùn
xùn shùn
ā shùn
kūn shùn
kè shùn
qín shùn
jiǎng shùn
xiáng shùn
chǎn shùn
⒈ 顺心，如意。
引唐杜甫《故武卫将军挽词》之二：“銛锋行愜顺，猛噬失蹻腾。”
仇兆鳌注：“行愜顺，谓所向如意。”
惬qiè（形）〈书〉（心里）满足：～意。
顺读音：shùn顺(1)（动）本义：顺着。(2)（动）向着同一个方向：～风。(3)（动）依着自然情势（移动）；沿（着）：～大道走。(4)（动）使方向一致；使有条理次序：这篇文章还得～一～。(5)（动）趁便；顺便：～手关门。(6)（动）适合；如意：～心｜～眼。(7)（动）依次：～延。(8)（动）顺从：归～。(9)（动）姓。