jī jiān
jī huà
jī bēi
jī dāo
jī jiān
jī jù
jī yuán
jī zá
jī lù
jī xié
jī shǔ
jī xīn
jī nián
jī qún
jī shè
jī lóng
jī zhū
jī dé
jī huò
jī qī
jī mèng
jī pó
jī rì
jī lián
jī tán
jī jiǔ
jī tái
jī qí
jī guā
jī míng
jī huò
jī féi
jī tí
jī zhí
jī zǐr
jī xiāng
jī xiān
jī niáng
jī chú
jī gǔ
jī tún
jī bǔ
jī hài
jī huáng
jī máo
jī pí
jī chàng
jī zhàn
jī hú
jī fāng
jī lì
jī gǔ
jī gōng
jī bā
jī sù
jī huò
jī sù
jī yìn
jī chuāng
jī shěng
jī jiào
jī shī
jī luǎn
jī jūn
jī gān
jī gāng
jī dàn
jī sī
jī jū
jī wù
jī rén
jī kǒu
jī dàn
jī lèi
jī dīng
jī chuāng
jī chǎng
jī yǎn
jī shù
jī fū
jī lín
jī qiào
jī méng
jī nì
jī guān
jī wēn
jī shěng
jī xiōng
jī máng
jī shí
jī cháng
jī yí
jī bīn
jī sāng
jī tóu
jī méng
jī zhī
dìng jù
zhí jù
jiǎo jù
shí jù
dǐ jù
bá jù
dūn jù
bǐ jù
jí jù
chēng jù
téng jù
háng jù
zhóu jù
pán jù
shuāng jù
yuǎn jù
dǐ jù
gé jù
fēng jù
yǒng jù
fēng jù
xián jù
zī jù
jiān jù
xiāo jù
chāo jù
hòu jù
bá jù
yǎn jù
jiǔ jù
gōu jù
jiāo jù
jīn jù
lǚ jù
zhū jù
wéi jù
xiāng jù
xū jù
yá jù
zhì jù
luó jù
fèng jù
chēng jù
chā jù
tuō jù
yán jù
guǐ jù
zǔ jù
lí jù
shì jù
dōu jù
huá jù
zhí jù
jī jù
zhàng jù
⒈ 雄鸡的后爪。借指短锋的毛笔。
引唐白居易《鸡距笔赋》：“故不得兔毫，无以成起草之用；不名鸡距，无以表入木之功。”
宋梅尧臣《九华隐士居陈生寄松管笔》：“鸡距初含润，龙鳞不自韜。”
宋晁迥《清风十韵》：“健资鸡距笔，偷撼兽鐶扉。”
⒉ 为毛笔名。
引明王志坚《表异录·器用》：“山谷诗‘ 宣城变样蹲鸡距， 诸葛名家捋鼠鬚’，皆笔名。”
鸡jī（名）家禽；品种很多；嘴短；头部有鲜红肉质的冠。翅短；不能高飞：～蛋｜～肉｜公～｜花～。
距读音：jù距jù（动）距离：行（hánɡ）～｜株～｜两地相～不远｜～今已有十载。距jù（名）雄鸡、雉等的腿的后面突起的象脚趾的部分。