jī qún
jī gān
jī jiào
jī zhū
jī dāo
jī shǔ
jī chuāng
jī tái
jī gǔ
jī rén
jī chú
jī zhī
jī kǒu
jī fū
jī xīn
jī shí
jī pí
jī máng
jī sù
jī tóu
jī huà
jī xiōng
jī máo
jī pó
jī zǐr
jī shè
jī jiǔ
jī chǎng
jī jiān
jī lián
jī cháng
jī tán
jī xiāng
jī guān
jī fāng
jī yuán
jī nì
jī lóng
jī qiào
jī shěng
jī huò
jī qī
jī jiān
jī shī
jī féi
jī zhí
jī bīn
jī yǎn
jī wēn
jī shù
jī hú
jī jūn
jī sù
jī dàn
jī gǔ
jī shěng
jī sāng
jī méng
jī xiān
jī yí
jī bēi
jī hài
jī niáng
jī guā
jī huò
jī méng
jī jū
jī zá
jī zhàn
jī rì
jī wù
jī tún
jī lèi
jī gōng
jī yìn
jī chàng
jī lín
jī bǔ
jī huáng
jī nián
jī gāng
jī jù
jī bā
jī míng
jī qí
jī dīng
jī sī
jī dàn
jī tí
jī dé
jī xié
jī lì
jī lù
jī huò
jī mèng
jī luǎn
jī chuāng
kè dīng
bǎo dīng
xiāng dīng
dòng dīng
nán dīng
líng dīng
zhōng dīng
ān dīng
lú dīng
nóng dīng
qí dīng
diāo dīng
diū dīng
dōng dīng
lā dīng
qí dīng
zhuā dīng
jī dīng
liáo dīng
yǒng dīng
lǔ dīng
mù dīng
dēng dīng
rén dīng
níng dīng
shàng dīng
kuàng dīng
lěng dīng
mì dīng
yì dīng
liáo dīng
bǔ dīng
jǐng dīng
suān dīng
yú dīng
chéng dīng
huā dīng
yīng dīng
shí dīng
dì dīng
bǐng dīng
měng dīng
gōng dīng
jiā dīng
kàng dīng
hù dīng
gēn dīng
jì dīng
juē dīng
shēn dīng
bái dīng
qióng dīng
bāng dīng
liàn dīng
jìn dīng
yuán dīng
gōng dīng
jí dīng
guāng dīng
nǚ dīng
jiān dīng
jiāo dīng
dān dīng
bào dīng
yùn dīng
wéi dīng
bīng dīng
cán dīng
quán dīng
líng dīng
gū ding
kè dīng
tàn dīng
tiān dīng
nèi dīng
tiān dīng
shān dīng
jiàn dīng
máo dīng
jí dīng
qiān dīng
tuán dīng
pín dīng
tū dīng
dàn dīng
chū dīng
cái dīng
páo dīng
chuán dīng
zhèng dīng
liáo dīng
huǒ dīng
fēi dīng
zhuàng dīng
chōu dīng
suí dīng
dàn dīng
bù dīng
mén dīng
shā dīng
liù dīng
tuì dīng
yā dīng
qiáo dīng
miǎn dīng
chéng dīng
yán dīng
bàn dīng
shā dīng
dú dīng
qiū dīng
lú dīng
èr dīng
tún dīng
shì dīng
yí dīng
jiù dīng
bì dīng
cì dīng
qū dīng
pù dīng
yì dīng
kù dīng
biàn dīng
juān dīng
wǔ dīng
líng dīng
dòng dīng
liáng dīng
bǔ ding
yī dīng
⒈ 亦作“鷄丁”。切成小块的鸡肉。
引茅盾《微波》：“烧饭娘姨又送上满满的一盘炒鸡丁和一大碗的火腿白菜汤。”
艾芜《百炼成钢》第十九章：“李吉明一面嚼着鸡丁，一面笑着回答。”
鸡jī（名）家禽；品种很多；嘴短；头部有鲜红肉质的冠。翅短；不能高飞：～蛋｜～肉｜公～｜花～。
丁读音：dīng,zhēng[ dīng ]1. 天干的第四位，用于作顺序第四的代称：丁是丁，卯是卯。
2. 成年男子。
3. 人口。
4. 从事某种劳动的人：园丁。