yuán lì
yuán háo
yuán bǐ
yuán bīng
yuán àn
yuán jiǎo
yuán bì
yuán jìn
yuán zhào
yuán bāo
yuán zhù
yuán jiàn
yuán lì
yuán nì
yuán jiù
yuán chí
yuán yòng
yuán fú
yuán ào
yuán hàn
yuán fù
yuán sòng
yuán shí
yuán jiē
yuán jūn
yuán nà
yuán shì
yuán yàn
yuán shǒu
yuán jǔ
yuán xì
yuán yǐn
yuán dú
yuán qín
yuán jù
yuán zhěng
qīng qín
xuán qín
dà qín
gōng qín
páo qín
jī qín
kàng qín
bó qín
hú qin
diào qín
kǒu qín
cāo qín
míng qín
léi qín
yuè qín
táo qín
yáng qín
xiù qín
fǔ qín
gǔ qín
bō qín
lǎng qín
yuán qín
yáo qín
wáng qín
zhěn qín
zhuī qín
gū qín
cuàn qín
lǜ qín
fēng qín
náng qín
zhú qín
fèng qín
yá qín
xīn qín
sù qín
tí qín
lù qín
zhěn qín
xuán qín
pán qín
hái qín
yào qín
fēng qín
guì qín
jí qín
gāng qín
yáng qín
hè qín
gù qín
zhuì qín
zhá qín
pò qín
zhuó qín
gǔ qín
yù qín
pán qín
jī qín
chǔ qín
shuō qín
héng qín
shùn qín
sè qín
duàn qín
rén qín
xián qín
ruǎn qín
liǔ qín
mì qín
⒈ 持琴；弹琴。
引《韩非子·十过》：“平公曰：‘善。’乃召师涓，令坐师旷之旁，援琴鼓之。”
《三国志·蜀志·郤正传》：“雍门援琴而挟説， 韩哀秉轡而驰名。”
唐元稹《莺莺传》：“君子有援琴之挑，鄙人无投梭之拒。”
明徐渭《代贺张相公启》：“伏以孝有餘哀，终身却枣，礼缘中制，迨吉援琴。”
援yuán(1)（动）以手牵引：～手｜～外。(2)（动）引用：～用。(3)（动）援助：外～｜增～｜求～｜声～。
琴读音：qín琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。