jī hú
jī jù
jī fáng
jī zhì
jī yǎng
jī bèi
jī lùn
jī yàn
jī tíng
jī qiú
jī yán
jī jiǎn
jī gù
jī lǐ
jī fú
jī liú
jī qín
jī yān
jī dìng
qǐ shǒu
jī dù
jī cān
jī kǎo
jī wèn
jī gǔ
jī fú
jī shān
jī pán
jī yí
jī tóng
jī jiǎo
jī yì
jī tiān
jī ruò
jī hé
jī suàn
jī shěn
jī bū
jī kuò
jī chéng
jī chá
jī jìn
jī jiào
qǐ sǎng
jī rèn
jī suǒ
jī kuí
jī shì
jī hé
jī lǎn
jī chí
jī diàn
jī hóng
jī dài
jī zhēng
jī gù
jī chá
jī móu
jī chéng
jī zhì
jī màn
jī bài
jī gòu
jī yā
jī mìng
jī qín
sè qín
fèng qín
kàng qín
shùn qín
yù qín
wáng qín
sù qín
xuán qín
diào qín
gāng qín
cāo qín
zhěn qín
gǔ qín
bō qín
yáo qín
shuō qín
míng qín
cuàn qín
fǔ qín
náng qín
qīng qín
hái qín
héng qín
táo qín
hè qín
zhuó qín
kǒu qín
xiù qín
liǔ qín
xián qín
duàn qín
lù qín
bó qín
jí qín
pò qín
xīn qín
hú qin
páo qín
rén qín
zhá qín
fēng qín
léi qín
mì qín
gǔ qín
yào qín
yuè qín
yá qín
xuán qín
zhěn qín
zhuī qín
guì qín
zhú qín
jī qín
tí qín
fēng qín
dà qín
pán qín
zhuì qín
gù qín
gōng qín
lǜ qín
chǔ qín
yáng qín
ruǎn qín
yuán qín
lǎng qín
pán qín
gū qín
yáng qín
⒈ 古乐器名。
引宋沉括《梦溪补笔谈·乐律》：“熙寧中，宫宴，伶人徐衍奏稽琴，方进酒而一弦絶， 衍更不易琴，只用一弦终其曲。”
1. 停留：稽留。稽滞。
2. 考核：稽核。稽查。稽考。无稽之谈。
3. 计较：反唇相稽。
4. 至。
5. 姓。
琴读音：qín琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。