pò huò
pò fù
pò piàn
pò liàng
pò tiǎn
pò kōng
pò míng
pò jiàn
pò bì
pò tí
pò gū
pò yán
pò sǔn
pò xīn
pò náng
pò bí
pò zhí
pò guó
pò lòu
pò luàn
pò quē
pò yòng
pò qín
pò huài
pò zèng
pò xiào
pò yuē
pò bāo
pò diào
pò mǎ
pò cán
pò yán
pò jié
pò tì
pò dǎn
pò yè
pò lì
pò dǐng
pò jǔ
pò tí
pò nuǎn
pò dì
pò zuò
pò fēn
pò quàn
pò xiàn
pò àn
pò duǒ
pò liè
pò tiē
pò kǒu
pò gù
pò kuài
pò xiǎo
pò jìn
pò péng
pò fǔ
pò dàng
pò xī
pò jiǔ
pò zhàn
pò jiè
pò cháo
pò wáng
pò shǔ
pò dài
pò yún
pò jìng
pò chéng
pò wǎ
pò hèn
pò lǜ
pò dòu
pò mìng
pò lù
pò yí
pò zhǒng
pò wù
pò yì
pò què
pò lěi
pò fèi
pò chóu
pò xié
pò chéng
pò jiù
pò dí
pò dòu
pò mén
pò bīng
pò huà
pò suì
pò liǎn
pò chūn
pò è
pò zī
pò mào
pò bù
pò luò
pò xiàng
pò chāo
pò jiě
pò mò
pò zhú
pò pāi
pò chǎn
pò chéng
pò tǐ
pò zhì
pò xiè
pò xiōng
pò jiā
pò shì
pò dú
pò bái
pò chá
pò bō
pò mèn
pò là
pò sàn
pò zhé
pò lǐ
pò chú
pò mí
pò zhù
pò shì
pò hào
pò chǎn
pò wū
pò mào
pò huái
pò yuè
pò dí
pò hūn
pò shé
pò làn
pò yù
pò cái
pò hán
pò bài
pò gōng
pò guā
pò huò
pò zhuì
pò guā
pò mí
pò lǎo
pò làn
pò jù
pò dào
pò qiān
pò kuì
pò lì
pò wèng
pò shuì
pò zhé
pò miè
pò yàn
pò gé
pò yì
pò xì
pò shān
pò xiào
pò jī
pò qián
pò xià
pò jūn
pò jìng
pò ruò
pò shuō
pò huāng
pò mén
pò zǒu
pò qì
pò hé
pò làng
pò wàng
pò zhèn
pò shèng
pò jiǎ
pò zì
pò pán
pò qīn
pò guàn
pò bì
pò guān
pò xiǎo
pò fá
pò huò
pò qì
pò bì
pò xuě
pò fǔ
pò bì
pò wǔ
pò rì
pò bà
pò shēn
pò ké
pò yù
zhěn qín
hú qin
gù qín
héng qín
táo qín
sè qín
fèng qín
gōng qín
yào qín
pán qín
páo qín
léi qín
cāo qín
hái qín
jí qín
shùn qín
kǒu qín
xuán qín
jī qín
bō qín
lǜ qín
náng qín
xián qín
xuán qín
yáo qín
zhú qín
yuán qín
mì qín
yá qín
gū qín
liǔ qín
tí qín
pán qín
rén qín
gǔ qín
kàng qín
sù qín
yáng qín
yù qín
gāng qín
zhěn qín
bó qín
hè qín
guì qín
zhá qín
ruǎn qín
zhuì qín
dà qín
jī qín
zhuó qín
gǔ qín
lǎng qín
lù qín
qīng qín
míng qín
diào qín
fēng qín
xīn qín
fǔ qín
yáng qín
duàn qín
shuō qín
fēng qín
zhuī qín
wáng qín
cuàn qín
xiù qín
chǔ qín
pò qín
yuè qín
(好工具.)毁琴。表示志行高洁。
破旧的琴。
⒈ 毁琴。表示志行高洁。 《晋书·隐逸传·戴逵》：“太宰武陵王晞闻其善鼓琴，使人召之。
引逵对使者破琴，曰：‘ 戴安道不为王门伶人。’”
⒉ 破旧的琴。
引宋戴复古《秋日病馀》诗：“平生志气今如许，独抱传家一破琴。”
《儒林外史》第二五回：“手里拿着一张破琴，琴上贴着一条白纸，纸上写着四个字道：‘修补乐器’。”
破pò(1)（形）完整的东西受到损伤而变得不完整：～烂｜手～了｜书～了。(2)（动）使损坏：～釜沉舟。(3)（动）使分裂；劈开：势如～竹｜～开西瓜。(4)（动）整的换成零的：～零钱。(5)（动）突破；破除（规定、习惯、思想等）：～格｜～例｜不～不立。(6)（动）打败（敌人）；打下（据点）：大～敌军｜城～了。(7)（动）花费：～钞｜～费。(8)（动）〈口〉不顾惜：～工夫。(9)（动）使真相露出；揭穿：一语道～。（形）讥讽质量等不好：一语道～。（形）讥讽质量等不好
琴读音：qín琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。