hè shuò
hè yuè
hè gōng
hè ruò
hè qǐ
hè xìn
hè què
hè suì
hè shòu
hè sī
hè shì
hè lián
hè lán
hè tún
hè yí
hè cí
hè jiǔ
hè yàn
hè bǎn
hè dàn
hè náng
hè yù
hè biǎo
hè cí
hè gě
hè diàn
hè xù
hè yàn
hè qìng
hè běn
hè qiān
hè cì
hè yuán
hè dōng
hè jiā
hè ruì
hè xuě
hè zhèng
hè nián
hè guǐ
hè shà
hè lǐ
hè yǔ
hè wèn
hè xǐ
hè bǐng
hè yǎ
hè jiān
hè shàn
hè lǎo
hè cǎi
hè xiàn
hè kè
hè bá
hè zhàng
hè lóu
hè ér
hè zhào
hè jié
hè kǎ
hè fèn
hè chén
hè lài
hè lóu
hè suì
hè hán
hè wèi
hè shū
hè jiàn
hè xué
jī xuě
lú xuě
miàn xuě
hán xuě
yuán xuě
bīng xuě
yíng xuě
là xuě
hàn xuě
yìng xuě
tūn xuě
cháo xuě
fēn xuě
wò xuě
jìng xuě
miàn xuě
kuài xuě
yù xuě
chǔ xuě
fān xuě
jiàng xuě
hè xuě
zǎi xuě
jī xuě
shǔ xuě
dié xuě
niè xuě
bái xuě
wù xuě
yún xuě
zhāo xuě
xiōng xuě
qīng xuě
ái xuě
lì xuě
kè xuě
fèi xuě
bào xuě
yù xuě
shuāng xuě
huí xuě
hóng xuě
míng xuě
yǒng xuě
bào xuě
zhān xuě
shòu xuě
huá xuě
pī xuě
shū xuě
dòng xuě
jiān xuě
biàn xuě
xiè xuě
xiàn xuě
jiàng xuě
pò xuě
chǐ xuě
fēi xuě
qíng xuě
míng xuě
cán xuě
jiāng xuě
xǐ xuě
niàng xuě
hào xuě
fēng xuě
tāng xuě
kū xuě
mǐ xuě
gān xuě
chū xuě
bìn xuě
huàn xuě
líng xuě
qín xuě
sù xuě
ōu xuě
huā xuě
hè xuě
lí xuě
sōng xuě
gǔ xuě
pēn xuě
shǔ xuě
zhào xuě
hóng xuě
tà xuě
zuò xuě
huáng xuě
lì xuě
kē xuě
yān xuě
méi xuě
chāo xuě
tián xuě
dié xuě
dà xuě
biàn xuě
dān xuě
zǎo xuě
yǐng xuě
fēn xuě
méi xuě
jì xuě
zhǔ xuě
ruì xuě
cù xuě
yán xuě
⒈ 冬雪为丰年瑞兆，古代群臣每于雪后奉表献诗祝贺，称贺雪。参阅宋高似孙《纬略·贺雪》。
引《南史·宋纪中·文帝》：“﹝元嘉十四年﹞冬十二月辛酉，初停贺雪。”
唐李洞《哭栖白供奉》诗：“贺雪已成金殿梦，香涛终负石桥期。”
贺hè(1)（动）庆祝；庆贺：～喜｜～信｜～词｜～电。(2)（Hè）姓。
雪读音：xuě雪xuě(1)（名）空气中降落的白色结晶；是气温降到0℃以下时；空气中水蒸气凝结而成的。(2)（名）颜色或光彩像雪的：～亮。(3)（名）姓。雪xuě（动）洗掉（耻辱、仇恨、冤枉）：～耻｜～恨。